امکان سنجی تخمین غلظت ذرات PM۲.۵ با استفاده از داده های سنجنده مودیس و AOD

تاثیر قابل ملاحظه و منفی ذرات PM۲۵ بر سلامتی انسان و محیط زیست، ضرورت اندازه گیری دقیق و مستمر این آلاینده را اجتناب ناپذیر می سازد. استفاده از تکنولوژی های نوین سنجش از دور ماهواره ای می تواند جایگزین مناسب و کم هزینه ای برای اندازه گیری های زمینی باشد. تخمین دقیق غلظت زمینی ذرات PMzs با استفاده از عمق نوری هواویزها (AOD) به این دلیل که رابطه بین AOD و PM۲s تحت تاثیر پارمترهای مختلفی از قبیل میزان توزیع مد ریز AOD و شرایط هواشناسی است به آسانی قابل انجام نمی باشد. در این مطالعه مقادیر AOD از داده های سنجنده MODIS با دقت مکانی km ۳ طی یک دوره ی زمانی یکساله از ۱ تیر ۱۳۹۶ تا ۳۱ خرداد ۱۳۹۷ جهت تخمین غلظتهاید PM۲ برای ۱۶ ایستگاه زمینی در شهر تهران استخراج گردید. غلظتهای PM۲s برآورد شده با مقادیر سالانه اندازه گیری شده توسط ایستگاههای پایش آلودگی هوای شرکت کنترل کیفیت هوای تهران برای مدت زمان مورد مطالعه مقایسه گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که مدل رگرسیونی برقرار شده با ضریب همبستگی بالا ۰.۹۹=R۲همخوانی کامل مقادیر سالانه غلظتهای PM۲.۵برآورد شده و اندازه گیری شده از داده های مودیس در ایستگاه ها دارد. با توجه به نقشه توزیع مکانی غلظت PM۲s پیش بینی شده، مناطق اطراف ایستگاههای شادآباد و شهرداری منطقه ۱۱ به عنوان آلوده ترین و مناطق اطراف ایستگاههای اقدسیه، گلبرگ، شهرداری منطقه ۲ و مسعودیه بعنوان پاک ترین بخش های شهر تهران می باشند. نتایج نشان داد که داده های دورسنجی عمق نوری هواویز دارای توانایی قابل قبولی جهت پیش بینی غلظت PM۲۵ سالانه می باشد.

کلیدواژه ها:

داده های ماهواره ای ، عمق نوری هواویزه ، آلودگی هوا ، MODIS ، PM۲.۵