مقایسه ی فلزات سنگین در بافت ماهیهای آبهای خلیج فارس در استان خوزستان-بندرماهشهر

هدف از انجام این پژوهش مقایسه ی تجمع ۳ فلز سنگین کادمیوم، کروم و مس در بافت های عضله، کبد و آبشش در ماهی شوریده Otolithes ruber، شانک زرد باله Acanthopagrus latus ، هامور منقوط قرمز Epinephelus areolatus در آبهای خلیج فارس و مقایسه مقادیر حاصله از تجمع فلزات در بافتهای عضله، کبد و آبشش بود. به همین منظور ۹ عدد ماهی بالغ از سه گونه از صید ترال در بندر ماهشهر خلیج فارس نمونه گیری شد. نمونه ها درون فلاکس یخ به تحقیقات شیلات منتقل شد. تعیین غلظت بوسیله دستگاه جذب اتمی مجهز به سیستم کوره گرافیتی انجام شد. میزان تجمع فلزات در بافت عضله، کبد و آبشش به ترتیب فلز کادمیوم ۱/۴۳، ۱/۷۱، ۱/۴۸ ؛ فلز مس ۷/۶۹، ۴۵/۵۳، ۳۸/۸۴ ؛ فلز کروم ۰/۸۲ ، ۱/۸۱، ۱/۶۶ میکروگرم برگرم بود. بیشترین میزان تجمع در بافت کبد و کمترین آن در بافت عضله بود و این تفاوت نیز از نظر آماری معنی دار بود. طبق دادهای ثبت شده بافت عضله و مقایسه با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، سازمان کشاورزی و غذایی سازمان ملل و اداره محیط زیست امریکا فلز مس پایین تر از حد مجاز استاندارد بوده و در دو فلز کروم و کادمیوم بالاتر از حد استاندارد بوده و برای سلامتی انسان مضر است.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، بافت ، تجمع زیستی ، خلیج فارس