آبستنی کاذب در سگ و استراتژی های درمانی آن

آبستنی کاذب رایج ترین سندرم بالینی مشاهده شده در سگهای ماده خانگی غیر آبستن است. سگ های مبتلا به آبستنی کاذب ، علائم بالینی مشابه علائم ابستنی را نشان می دهند. کاهش سطح غلظت پروژسترون و در نتیجه افزایش سطح پرولاکتین ، سگها را به آبستنی کاذب مستعد می کند. آبستنی کاذب یک پدیده طبیعی است که تشخیص آن عمدتا بر اساس علائم بالینی مشابه آبستنی آشکار شده توسط سگ بوده که در رادیولوژی و سونوگرافی وجود جنین تایید نمی شود. تنها راه حل دائمی و درمان پیشگیرانه این سندرم ، جراحی برداشت رحم و تخمدان اواریوهیسترکتومی ) می باشد. بهترین درمان دارویی مورد استفاده در درمان آبستنی کاذب نیز ، استفاده از داروی کاپر گولین می باشد. هدف از این بررسی حاضر، توصیف جنبه های مربوط به فیزیولوژی ، علائم بالینی ، تشخیص و استراتژی های درمانی آبستنی کاذب در سگهای ماده خانگی می باشد.

کلیدواژه ها:

سگ ، سگ سانان ، آبستنی کاذب ، کابرگولین ، اواریوهیسترکتومی