پهنه بندی میانگین غلظت آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از ده میکرون در شهر تهران با استفاده از GIS در سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴

اثرات نامطلوب مستقل آلودگی هوا و عوامل هواشناسی بر سلامت انسان در مطالعات اپیدمیولوژیک و گسترده ای در سراسر جهان مشاهده شده است. روش های مختلفی برای تخمین آلودگی هوا وجود دارد. یکی از مدل های تجزیه و تحلیل مکانی ، وزن معکوس فاصله )IDW( است که در آن وزن متناسب با وارونه فاصله است. در این پژوهش پهنه بندی آلاینده دی اکسید گوگرد در سطح شهر تهران با استفاده از داده های ایستگاه های سنجش آلودگی هوای اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران و شهرداری تهران، در محیط نرم افزار ARC GIS۱۰.۲ با بهره گیری از روشIDW و کاربرد روش های پردازش پیشرفته آماری در دو بازه زمانی ۱۰ و ۵ ساله طی سال های ۱۳۸۴، ۱۳۹۰ و ۱۳۹۴ انجام گردید. نتایج به دست آمده از روند تغییرات غلظت این آلاینده در هوای تهران طی سال های ۱۳۸۴ الی ۱۳۹۴، نشان میدهد غلظت که این آلاینده محدوده ای از شرق ، جنوب شرق تهران و بخش هایی از مرکز شهر بصورت پیوسته و به شدت تحت تاثیر این آلاینده بوده و در مناطق شهری واقع در محدوده مورد اشاره ، این آلاینده بین ۰ تا µg/m۳ ۴۷/۵۳۹ افزایش داشته است . بر این اساس آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از ۱۰ میکرون در مناطق ۱ ، ۵ ، ۱۰ ، ۱۷ ، ۱۸ ،۲۱ و ۲۲ و بخش های وسیعی از مناطق ۲ ،۳ ، ۴ ،۶ ،۹ ، ۱۱ ،۱۲ و ۱۹ و همچنین بخشی از منطقه ۱۶ بین ۰ تا µg/m۳ ۸۰/۴۴۲ کاهش داشته است.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق با قطر کمتر از ده میکرون ، پهنه بندی ، اداره کل حفاظت محیط زیست تهران ، GIS ، IDW