منصور فاضلی رستم پور - استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران

انگور (Vitis vinifera L. ) مهمترین محصول باغی منطقه سیستان است. انگور یاقوتی قرمز رقم غالب تاکستانهای سیستان و جزء انگورهای بی دانه است که به مصرف تازه خوری میرسد . این آزمایش بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۴ تکرار در سال ۱۳۹۷ در منطقه سیستان انجام شد. هرس سبز با ۳ سطح شامل شاهد یا عرف محل یا عدم هرس سبز (P۱)، هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه (P۲) و هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک (P۳) به عنوان عامل فرعی بود. تیمار P۳ نسبت به شاهد (P۱)، صفات محتوای نسبی آب برگ و شاخص کلروفیل را به ترتیب به میزان ۱۴/۷ و ۱۲/۲ درصد افزایش و همچنین صفات پرولین و اسیدیته آب میوه را به ترتیب ۱۸/۳۴ و ۸/۳ درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک بیشترین تاثیر را بر صفات مورد آزمایش داشت.

اسیدیته آب انگور، شاخه های سبز، شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ.