تحلیل و ارزیابی تغییر کاربری اراضی بر جزیره حرارتی در شهرکرمان

دمای سطح زمین یکی از معیار های های مهم در برنامه ریزی ناحیه ای و منطقه ای است. فعالیت های انسانی به ویژه نوع کاربری اراضی و پوشش زمین با تغییر شرایط زیستی یک منطقه پارامتر مهمی در مقدار دمای سطح زمین است. در این پژوهش تاثیر تغییر کاربری اراضی بر دمای سطح زمین شهر کرمان مورد یررسی قرار گرفت. روش های مورد استفاده در این پژوهش الگوریتم های پنجره ی مجزا و تک کانال که مبتنی بر بازیابی دمای سطح زمین با بهره گیری از توان تشعشی پدیده های مختلف است. داده های مورد استفاده در این پژوهش، دو تصویر از ماهواره های لندست ۸ و ۵ در دو مقطع زمانی سال های ۲۰۰۰) و ۲۰۱۸ میلادی) که در نرم افزارهای Arc map و ERDAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، و داده های دمای سطح خاک (عمق ۵ سانتی متری خاک) ایستگاه هواشناسی فرودگاه شهر کرمان بوده است. نتایج بدست آمده نشان داد در بین کاربری های مسکونی، صنعتی، کشاورزی و اراضی بایر، زمین های لخت در اطراف منطقه مورد مطالعه بیشترین میزان دما را دارا بودند و شکل گیری جزیره ی حرارتی در زمان های ذکر شده در سطح منطقه مورد مطالعه دیده نشد. . مقایسه دمای بدست آمده از تصویر با دمای سطح خاک ثبت شده در ایستگاه هواشناسی فرودگاه شهر کرمان نشان داد که در تصویر مربوط به سال ۲۰۱۸ که دمای آن با الگوریتم پنجره مجزا برآورد گردید، بین دمای سطح خاک ایستگاه فرودگاه و دمای سطح زمین همین نطقه روی تصویر ۰/۶ درجه سانتی گراد اختلاف وجود داشت و در تصویر مربوط به سال ۲۰۰۰ میلادی این اختلاف ۲/۸ درجه سانتی گراد بود. کم بودن میزان اختلاف دما در نتایج مربوط به سال ۲۰۱۸ به علت داشتن دو باند حرارتی تصاویر لندست ۸ می باشد که خود سبب بالا رفتن دقت نتایج حاصله می باشد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، جزیره گرمایی شهری ، سنجش از دور ، شهر کرمان