مدل بهینه فنی-اقتصادی سیستم مدیریت ضایعات تلفنهای همراه

توجه به ضایعات الکترونیک به دلیل رشد تولید و آسیبهای ناشی از آن افزایش یافته است. مدیریت ضایعات تلفن همراه به عنوان یکی از لوازم الکترونیکی پرمصرف، توجه ویژهای می طلبد. به دلیل عدم وجود سیستم مدیریت ضایعات تلفن همراه در کشور ایران، طراحی آن با توجه به رفتار افراد جامعه و راه حلهای موجود از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این پژوهش ارائه مدل بهینه مدیریت ضایعات تلفن همراه در شهر تهران و تخمین درآمد و هزینه های این سیستم می باشد. جمع آوری داده ها توسط مقالات علمی، پرسشنامه و پایگاه های داده معتبر صورت میگیرد . در این مقاله نمودار مفهومی سیستم مدیریت ضایعات تلفن همراه با توجه به جریانهای معرفی شده در مقالات و تطبیق آنها با جامعه ایرانی بر اساس اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه، رسم میشود. سپس مدل بهینه سازی ریاضی حاکم بر نمودار نوشته و مقادیر مربوط به پارامترها در روابط تخمین زده میشود. در حالت بهینه تمامی تلفنهای همراهی که امکان بازیافت شدن داشته باشند، در همان سال بازیافت میشوند و سود خالص پروژه ۴۳۳۳۹۲,۶۶۹ میلیارد ریال میباشد. تجهیزات منتخب برای بازیافت برد و باتری از نوع اول است که با توجه به داده های موجود، این نتیجه نشاندهنده وابستگی نتیجه به مقادیر پارامترها و اهمیت انتخاب دقیق آنها است.

کلیدواژه ها:

سیستم مدیریت پسماند ، تلفن همراه ، بازیافت ضایعات الکترونیک ، مدلسازی ریاضی ، چرخه های بسته