ارزیابی کمی ژئومورفوسایت های استان کرمانشاه با استفاده از روش فاسیلوس و همکاران با تاکید بر توسعه ی ژئوتوریسم

ژئوتوریسم به معنای گردشگری جغرافیایی است که به طور ضمنی بر ویژگی های زمین شناسی و ژئومورفولوژیکی به عنوان بستر کلیه فعالیت های انسانی و خصیصه های جغرافیایی تاکید دارد. از این رو ژئوتوریسم را می توان رهیافتی جدید در ابقای میراث های زمین شناسی، طبیعی و اکولوژیک دانست که با افزایش علاقه عمومی نسبت به حفاظت از پدیده های محیطی، زمینه ساز توسعه پیشرفت این مناطق را فراهم می سازد. علم ژئوتوریسم دلبستگی افراد بومی را به محیط زندگیشان بیشتر کرده، اقتصادهای کوچک محلی را فعال و ایده های جدیدی را پیش روی افراد بازدید کننده محلی قرار می دهد. در این تحقیق با استفاده از مدل فاسیلوس و همکاران به بررسی و ارزیابی ژئومورفوسایت های منطقه پرداخت شده است. ژئومورفوسایت ها با استفاده از معیارهای علمی، فرهنگی، زیبایی، اقتصادی، پتانسیل استفاده و اکولوژیکی ارزیابی شدند. نتایج نشان می دهد که ژئومورفوسایت های دیواره بیستون، دولین ها، سراب هرسین به عنوان سایت های برتر انتخاب شده اند. نتایج همچنین نشان داد که ژئومورفوسایت های لاپیه های پراو، غار مردودر منطقه از نظر شاخص های حفاظتی و گردشگری نیاز به تقویت دارند .

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، ژئومورفوسایت ، روش فاسیلوس ، هرسین.