بهبود کیفیت اسپرم خروس با افزودن غلظت های مختلف نارینژنین بعد از فرآیند انجماد-یخ گشایی

 تلقیح مصنوعی یک تکنولوژی تولیدمثلی است که در آن از بهترین نرهای پرورشی استفاده موثر می شود. تلقیح مصنوعی موفق، متاثر از عوامل متعددی می باشد که یکی از اصلی ترین و کلیدی ترین آن ها دسترسی به اسپرم های بارور بعد از فرآیند انجماد- ذوب می باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر غلظت های مختلف نارینژنین پس از فرایند انجماد و یخ گشایی می باشد. اسپرم­ گیری به صورت هفته ای دو بار و به روش مالش شکمی انجام شد. پس از افزودن رقیق کننده به نمونه های منی، نمونه ها برای تعادل دمایی در داخل یخچال با دمای چهار  درجه سانتی­گراد قرار داده شدند. سپس در تانک حاوی ازت مایع ذخیره شدند. غلظت­های مختلف نارینژنین شامل ۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میکرومولار بودند. پس از یخ گشایی، پارامترهای جنبایی، زنده مانی، میزان ناهنجاری ها، یکپارچگی غشاء، میزان تولید MDA، فعالیت آندژنوسی آنزیم های SOD و گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جنبایی کل و پیش رونده در تیمار ۱۰۰ میکرومولار نارینژنین به طور معنی داری در مقایسه با تیمار کنترل افزایش یافت. زنده مانی و یکپارچگی غشای سلول های اسپرم در غلظت ۱۰۰ میکرومولار در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (۰۵/۰p<). تیمار ۱۰۰ میکرومولار نارینژنین باعث افزایش گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و کاهش میزان MDA در مقایسه با تیمار کنترل شد (۰۵/۰p<). بر اساس نتایج تحقیق حاضر، نارینژنین در غلظت ۱۰۰ میکرومولار در محیط رقیق کننده، کیفیت اسپرم خروس را پس از یخ­ گشایی بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

Antioxidant ، Freezing ، Naringenin ، Oxidative stress ، Rooster sperm ، نارینژنین ، اسپرم خروس ، انجماد ، استرس اکسیداتیو ، آنتی اکسیدان