بررسی سطح خدمات تامین آب شرب، بهسازی و بهداشت فردی در روستاهای شهرستان سوادکوه مازندران
محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 13، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 280
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-13-4_008
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: یکی از مهمترین عوامل موثر بر سلامتی در یک اجتماع، آب آشامیدنی سالم و بهداشتی است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد "اطمینان از در دسترس بودن و مدیریت پایدار آب و بهداشت برای همه" را به عنوان یکی از ۱۷ آرمان توسعه پایدار برای دستور کار توسعه ۲۰۳۰ اتخاذ کرده است. هدف ۱-۶ از آرمان ۶ توسعه پایدار دسترسی جهانی و عادلانه به آب آشامیدنی سالم و مقرون به صرفه و تامین امنیت آب آشامیدنی برای همه خانوارها است. هدف ۲-۶ خواستار پایان دادن به دفع مدفوع در محیط آزاد برای اطمینان از اینکه هر شخص به توالت و سیستم دفع ایمن دسترسی دارد، است. ۱۴۳ روستای سوادکوه با ضعف در سیستم های آبرسانی و خدمات بهداشتی جهت به روز رسانی شاخص ها و اجرایی شدن اهداف توسعه پایدار انتخاب گردید.
روش بررسی: چک لیستی برای استخراج اهداف ۱-۶ و ۲-۶ براساس برنامه پایش مشترک (JMP) طراحی شد. با احتساب ۷۴۰۰ خانوار، حاشیه خطای ۵ درصد و حدود اطمینان ۹۵ درصد و لحاظ کردن محافظه کارانه ترین حالت برای توزیع پاسخ برابر با ۵۰ درصد، مقدار حجم نمونه ای برابر با ۵۱۲ خانوار تعیین گردید. نمونه ها تصادفی و از بین تمامی روستاها گردآوری و سپس تحلیل توسط SPSS۱۹ انجام شد.
یافته ها: در بخش آب آشامیدنی ۸۴ درصد به خدمات ایمن، ۱۵ درصد به خدمات پایه و حدود ۱ درصد به خدمات بهبود نیافته دسترسی دارند. در بهسازی ۹۸/۸ درصد از خدمات ایمن و ۰/۲ درصد از خدمات محدود استفاده می کنند. در بخش بهداشت فردی ۹۸/۸ درصد افراد به خدمات ایمن دسترسی دارند.
نتیجه گیری: عدم ایمن سازی آب آشامیدنی و عدم بهسازی منابع آب عمده مشکلات بخش آب آشامیدنی است. عدم دسترسی به شبکه فاضلاب، دفع فاضلاب در زمین بزرگ ترین مخاطرات بهداشتی منطقه است. مطالعه انجام شده می تواند راهکارهایی جهت بهبود کیفیت بهداشتی زندگی افراد، ارائه کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرگس لاسمی
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی هادی
Center for Water Quality Research, Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سیمین ناصری
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran AND Center for Water Quality Research, Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :