جداسازی دیاکسیدکربن توسط نانوساختارهای آلی-فلزی MOF

افزایش جمعیت و فعالیت های صنعتی بشر بعد از انقلاب صنعتی، سبب افزایش مصرف انرژی و همچنین مصرف سوخت های فسیلی شده است که یکی از دلایل افزایش دمای کره یزمین می باشد. دیاکسیدکربن ناشی از سوخت های فسیلی، یکی از اصلی ترین گازهای گلخانه ای به شمار می آید، که به جهت تاثیرگذاری منفی بر محیط زیست حذف یا جداسازی آن لازم می باشد. حذف یا جداسازی دیاکسیدکربن یکی از مهم ترین چالش های سیاره ما به شمار می آید. توسعه فن آوریهای سازگار با محیط زیست و با مصرف انرژی کم برای کاهش انتشار دیاکسیدکربن در جو، یکی از مسائل ضروری نیاز بشر می باشد. یکی از روش های مهم برای جداسازی دیاکسیدکربن روش جذب سطحی می باشد، سهولت انجام فرایند، انتخاب پذیری بالای جاذب ها، آلودگی کمتر محیط زیست، قابلیت احیا جاذب ها و همچنین هزینه های عملیاتی نسبتا پایین آن از جمله مزایای روش جذبسطحی است. اصلی ترین و حساس ترین عامل در تعیین موفقیت یا عدم موفقیت یک فرایند جذب سطحی توانایی جاذب های بکار برده شده در آن است. چارچوب های فلزی-آلی MOF به دلیل ساختارهای متخلخل، سطح وسیع و کاربردهای بالقوه MOFs برای بهبود ویژگی های جذب آن ها یک روش موثر برای افزایش عملکرد جذب/جداسازی دیاکسیدکربن در نظر گرفته شده است. در این پژوهش، ضمن مروری بر انواع MOF هایی که تاکنون ساخته شده اند، نحوهی عملکرد آنها در جذب و ذخیره سازی دیاکسیدکربن مورد بررسی قرار خواهند گرفت

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، چارچوب های فلزی-آلی ، دیاکسیدکربن CO۲ ، ظرفیت جذب