بررسی و تحلیل ویژگی های خاص دستوری و نگارشی در تفسیر سورآبادی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: دوفصلنامه پژوهش های دستوری و بلاغی، دوره: 11، شماره: 19
- کد COI اختصاصی: JR_LSJ-11-19_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 418
نویسندگان
دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
چکیده
تفسیر سورآبادی یکی از کهن ترین تفسیرهای قرآن به زبان فارسی است که علاوه بر ارزش فکری و محتوایی، از حیث مطالعات زبان شناسانه به ویژه دستور تاریخی اهمیت ویژه ای دارد. هرچند سورآبادی از زبان فارسی رایج قرن پنجم استفاده کرده، ولی کاربرد واژگان و شیوه به کارگیری آنها در جمله، نثر او را تا حدی متمایز از دیگر آثار این قرن کرده است. روش اصلی این تحقیق توصیفی و تحلیلی است و مساله اصلی تحقیق این است که ویژگی های نادر دستوری تفسیر سورآبادی چیست. در پایان، این نتایج به دست آمده که وجود مختصات سبکی و کاربردهای مختلف نحوی و صرفی نادر و نیز شیوه نگارش مولف، این اثر ارزشمند را درخور توجه و تحقیق کرده است. پاره ای از نکات و نمونه های به کار رفته مانند: کاربرد قیدها، صفات و نمونه های نادر دستوری فقط خاص این تفسیر است؛ مانند کاربرد «ی» نکره با ضمیر مبهم «هر» و نیز کاربرد «برخورداری» با امور منفی که تاکنون کسی به آن اشاره ای نکرده است.کلیدواژه ها
تفسیر سورآبادی, ابوبکر عتیق نیشابوری, ویژگی های نگارشی و ویرایشیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.