اثر توازن الکترولیتی جیره و پروبیوتیک بر عملکرد و خصوصیات لاشه ی بلدرچین های ژاپنی در شرایط تنش حرارتی

   مطالعه حاضر به­ منظور بررسی اثرات توازن الکترولیتی جیره و پروبیوتیک بر عملکرد و خصوصیات لاشه بلدرچین­ های ژاپنی در شرایط تنش حرارتی اجرا شد. تعداد ۶۷۲ قطعه بلدرچین ۲۰روزه در قالب آزمایش فاکتوریل سه­ عامله در چهار تکرار و در هر تکرار ۱۴ پرنده در سنین ۲۰ تا ۳۷ و ۲۰ تا ۴۱ مورد بررسی قرار گرفتند. عوامل شامل سه سطح توازن الکترولیتی جیره (DEB)، (۱۷۰، ۲۲۰ و۲۷۰ میلی اکی والان بر کیلوگرم)، دو سطح پروبیوتیک پروتکسین (۰ و۱۰۰گرم در تن) و دو سطح دمایی (دمای معمول پرورش و دمای ۳۴ درجه سانتیگراد) بودند. در ارزیابی صفات مرتبط با لاشه، جنسیت نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، پرندگان تغذیه­شده با پروبیوتیک در سن ۲۰ تا ۳۷روزگی بیشترین مصرف خوراک را داشتند، در حالی که در همین دوره ی زمانی بهترین ضریب تبدیل خوراک بدون استفاده از پروبیوتیک به ­دست آمد (۰/۰۵>p). در دوره های پرورش۲۰ تا ۳۷ و ۲۰ تا ۴۱روزگی در شرایط تنش حرارتی، بهترین ضریب تبدیل خوراک و افزایش وزن مربوط به DEB۲۷۰ میلی اکی والان بر کیلوگرم و تیمار فاقد پروبیوتیک بود. در شرایط متعارف دمایی بهترین ضریب تبدیل و افزایش وزن در هر دوره ی زمانی مربوط به جیره ی بدون پروبیوتیک و DEB ۱۷۰ میلی اکی والان بر کیلوگرم بود (۰/۰۵پروبیوتیک اثر معنی داری بر وزن نسبی لاشه و وزن نسبی قلب داشت (۰/۰۵>p). همچنین، در درون هر جنس بیشترین وزن و درصد لاشه به تیمارهای پروبیوتیک تعلق داشت (۰/۰۵>p). در اثر متقابل پروبیوتیک، دما و جنس، صفات مربوط اندام های داخلی لاشه، جنس نر بطور معنی داری وزن نسبی بالاتری داشت. در مجموع استفاده از سطح ۱۷۰ میلی اکی والان بر کیلوگرم برای توازن الکترولیتی در شرایط معمول دمایی توصیه می شود. از پروبیوتیک می توان برای حصول به بهترین راندمان لاشه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

DEB ، Heat stress ، Japanese quails ، Performance ، Probiotic ، بلدرچین ژاپنی ، پروبیوتیک ، تنش حرارتی ، تعادل آنیون-کاتیون ، عملکرد