دما فشارسنجی و شیمی کانی لامپروفیرهای پرموتریاس ایران مرکزی در منطقه چاهریسه، شمال شرق اصفهان

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 29، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_IJCM-29-2_015
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 357
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سارا ویسی

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

سیدمحسن طباطبایی منش

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

سنگ­های ماگمایی چاهریسه در شمال شرق اصفهان، در پهنه ساختاری سنندج-سیرجان و  موازی با گسل قم-زفره قرار دارند. این توده­های ماگمایی در یک مقطع پیوسته از رسوب های پرمین-تریاس واقع هستند و به ندرت وارد لایه­های آغازین تریاس می­شوند. این سنگ­ها دربردارنده کانی­های فرومنیزین بدون آب (الیوین، کلینوپیروکسن و پلاژیوکلاز) کانی­های فرومنیزین آبدار (آمفیبول و بیوتیت) و همچنین کانی­های دگرسان (کلریت، اپیدوت و اکتینولیت) هستند. بر اساس بررسی­های سنگ­نگاری و تجزیه شیمیایی کانی­ها، این سنگ­های ماگمایی در رده لامپروفیرهای فرامافیک با ماهیت قلیایی قرار دارند. روش­های مختلف دما-فشارسنجی کانی­ها دو گستره کاملا متفاوت فشار و دما (دمای ۱۰۰۰ تا ۱۱۰۰ درجه سانتی­گراد و فشار ۱۶ تا ۲۰ کیلوبار و نیز دمای ۹۰۰ تا ۱۰۰۰ درجه سانتی­گراد و فشار ۶ تا ۱۳ کیلوبار) را نشان می­دهد که با بافت پورفیری سنگ­ها همخوانی دارد. ویژگی­های شیمیایی کانی­های اولیه­ی سنگ بیانگر تشکیل و جایگیری لامپروفیرهای قلیایی در محیط درون قاره­ای هستند. از دیگر سو، وجود بیگانه سنگ­ها و بیگانه بلورهای فلسی پوسته­ای شواهدی از اثر آلایش پوسته­ای را ارائه می­دهند. بنابراین، به نظر می­رسد که در فاصله زمانی کوتاه از پایان پالئوزوییک تا آغاز مزوزوییک در پی عملکرد فاز زمین ساختی هرسینین، لامپروفیرهای قلیایی در یک محیط قاره­ای تشکیل شده و طی صعود به سطح زمین بخش­هایی از پوسته­ی قاره­ای را در خود هضم کرده­اند.      

کلیدواژه ها

Thermobarometry, lamprophyre, Permo-tTriassic, alkaline, Chahriseh, Isfahan, Central Iran., دمافشارسنجی؛ لامپروفیر؛ پرموتریاس؛ قلیایی؛ چاهریسه؛ اصفهان؛ ایران مرکزی.

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.