کانی شناسی و زمین شیمی عناصر لانتانید ذخیره کائولن بهاریه، شرق کاشمر، شمال شرق ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 241
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-29-2_011
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400
چکیده مقاله:
ذخیره کائولن بهاریه (شرق کاشمر، استان خراسان رضوی) محصول دگرسانی سنگهای داسیتی (ائوسن) است و در پهنه فلززایی خواف-کاشمر- بردسکن قرار دارد. بررسیهای صحرایی نشان میدهند که گسترش این ذخیره توسط سامانه زمینساخت منطقه کنترل شده و حضور پوشسنگ سیلیسی مهمترین ویژگی زمینشناسی این ذخیره به شمار میرود. بررسیهای کانیشناسی با روشهای پراش پرتوی X (XRD)، میکروسکوپی الکترونی روبشی اثر میدانی (FE-SEM)، طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتوی X (EDS)، گرماسنجی تفاضلی (DTA) و گرما وزنسنجی (TGA) نشانگر حضور کانیهای کائولینیت، هالویزیت، ایلیت، کوارتز، آلونیت، جاروسیت، مسکوویت، آلبیت، ژیپس، توپاز، انیدریت، روتیل، گالن، زیرکن و هماتیت در نمونههای کائولن است. محاسبه تغییرات جرم با در نظر گرفتن Al به عنوان عنصر شاخص کمتحرک نشان می دهد که گسترش فرآیند کائولینیتیشدن با غنیشدگی شدید عناصر خاکی نادر سبک (LREE) نسبت به عناصر خاکی نادر سنگین (HREE) همراه بوده است. این پدیده به جذب ترجیحی LREE توسط کائولینیت، آلونیت، هماتیت و جاروسیت و فعالیت به نسبت پایین یونهای کمپلکسساز در سیالهای دگرسان کننده سنگ اشاره دارد. ضرایب همبستگی بین عناصر نشان میدهند که کائولینیت، روتیل، اکسیدهای منگنز و فسفاتهای ثانویه نقش کنترلی مهمی در توزیع و تثبیت لانتانیدها داشتهاند. رخداد بیهنجاری منفی Eu در ارتباط با دگرسانی فلدسپارها توسط سیالهای گرمابی دما بالا و رخداد بیهنجاری مثبت Ce گویای اثر سامانه آبی دما پایین بر ذخیره کائولن بهاریه است.
کلیدواژه ها:
Kaolin deposit ، mnearlogy ، geochemistry ، mass changes ، lanthanide elements ، Baharieh ، Kashmar. ، ذخیره کائولن ، کانی شناسی ، زمین شیمی ، تغییرات جرم ، عناصر لانتانید ، بهاریه ، کاشمر.
نویسندگان
علی اکبر احمدی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
علی عابدینی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
ساسان باقری
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
علی اصغر کلاگری
گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :