ارائه مدل بهینه سازی استوار پویا برای مساله مسیریابی-زمانبندی در لجستیک بشردوستانه و حل آن با استفاده از الگوریتم فراابتکاری گروه بندی (مطالعه موردی: زلزله تهران)

هر ساله بحران های طبیعی مختلف، تعداد زیادی از افراد سراسر دنیا را تحت تاثیر خود قرار می دهند. بعد از وقوع یک بحران، ارسال منابع امدادی از طریق لجستیک امداد سریع و کارا مهم ترین اقدام برای کاهش درد و رنج افراد تحت تاثیر است. سرعت و کارایی برنامه های امدادی به توانایی لجستیک در تهیه، دریافت، انتقال و توزیع موجودی ها به مناطق آسیب پذیر بستگی دارد. تصمیم گیری در زمان وقوع بحران معمولا بر اساس تجربه صورت می گیرد. از اینرو، فراهم کردن یک ابزار کارآمد برای مدیریت عملیات های بشردوستانه مهم است. در این مقاله دوتا از اصلی ترین تصمیمات لجستیکی در زمان وقوع بحران، یعنی مسیریابی و زمانبندی وسایل نقلیه برای توزیع منابع به نقاط آسیب دیده مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور یک مدل برنامه ریزی ریاضی پویا، چند کالایی، چند انبار، چند سفره تحت شرایط عدم قطعیت توسعه داده شده است که همزمان چندین ویژگی مهم مسائل دنیای واقعی را دربر می گیرد. برنامه ریزی چند دوره ای استفاده شده این امکان را برای برنامه ریزان فراهم می کند که در صورت هر گونه تغییر در پارامترها، برنامه های لجستیکی را با در نظر گرفتن وقایع جدید و اقدامات انجام شده قبلی به هنگام نموده و بر کارایی برنامه ریزی های انجام شده بیافزاید. در نتیجه پیچیدگی مدل بیان شده، یک الگوریتم فراابتکاری گروه بندی برای حل مساله بیان شده و برای نخستین بار مساله از دیدگاه گروه بندی دیده می شود. برای ارزیابی درست نمایی و کارایی مدل ارائه شده، مطالعه موردی از کلان شهر تهران ارائه شده است. یافته ها، کاربردی بودن مدل بیان شده را برای حل مسائل واقعی نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

لجستیک بشردوستانه ، مساله مسیریابی-زمانبندی ، الگوریتم فراابتکاری مبتنی بر استراتژی های تکامل گروه بندی