ارتباطسنجی ورزش و سیاست با بهره گیری از نظریه آنتونی گرامشی

جلوه­های هم­بستگی ورزش و سیاست در طول تاریخ مدرن مشهود بوده است و به­خوبی می­توان به نشانه­هایی تاریخی از دخالت دولت­ها در عرصه­های ورزشی اشاره کرد. جدایی سیاست از ورزش، امروزه بی­معنی است و این پدیده توانسته با شاخص­های متعددی، خود را بیش از پیش به سیاست متصل کند. در جهان معاصر، ورزش، دولت و سیاست به­نحو درهم­تنیده­ای با یکدیگر مرتبط­اند و می­توان از ورزش به­عنوان یک عامل مهم اجتماعی نام برد. امروزه، نقش ورزش در علوم اجتماعی، سیاسی و روابط بین­الملل، به­گونه­ای وسیع مورد توجه علمی قرار گرفته است. این مقاله، با رویکردی توصیفی-تبیینی در­صدد شناخت اثرات اجتماعی-سیاسی ورزش است و شاخص­های آن را با استفاده از رویکرد هژمونی گرامشی به­عنوان نیرویی اجتماعی-سیاسی، مورد تحلیل قرار داده و نقش این پدیده را در ساخت هژمونی ملی و علی­الخصوص در تحکیم هم­بستگی و استقرار دولت ملی نشان می­دهد. برای تحلیل هژمونی ورزشی، نقش آن در ملت سازی، کنترل اجتماعی، ادغام اجتماعی و ساخت هژمونی در عرصه­های بین­المللی مورد واکاوی قرار می­گیرد. شیوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش، استفاده از داده­های کتابخانه­ای و الکترونیکی و تحلیل این اطلاعات بر مبنای روش پژوهش و آرای آنتونیو گرامشی در باب جامعه مدنی و هژمونی است. هدف این پژوهش، بر مبنای جنبه نوآورانه موضوع ارتباط­سنجی ورزش و سیاست، بر اساس آرای فرهنگی هژمونی است که می­تواند خود به­عنوان یک چارچوب نظری در مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ورزش ، هژمونی سازی ورزش ، جامعه مدنی گرامشی ، هویت و انسجام ملی ، ادغام و کنترل اجتماعی