تاثیر برنامه مداخله ای کودکان طلاق بر میزان سازگاری آن ها با طلاق والدین شان

   طلاق از مهم ترین پدیده­های حیات انسانی به شمار می­آید که نه تنها تعادل روانی دو انسان، بلکه تعادل روانی فرزندان، بستگان، دوستان و نزدیکان را نیز به­هم می­ریزد. در مطالعه حاضر به معرفی و بررسی تاثیر برنامه مداخله­ای کودکان طلاق (CODIP) بر میزان سازگاری کودکان با طلاق والدین شان پرداخته شده است.برای این منظور ۲۶ کودک طلاق (۱۱ پسر و ۱۵ دختر) بین حیطه سنی ۷ تا ۹ سال با استفاده از روش نمونه­گیری از جامعه در دسترس انتخاب شدند و پس از انتساب تصادفی آزمودنی­ها به دو گروه کنترل و آزمایش و انجام سه مقیاس سنجش عقاید کودکان درباره طلاق (CIAD)، فرم ارزیابی والدین (PEF) و فرم ارزیابی رهبر گروه (GLEF) روی آن­ها به عنوان پیش­­آزمون و پس­آزمون، برنامه CODIP طی ۱۵ جلسه یک ساعته (هفته­ای دو جلسه) روی گروه آزمایش اجرا شد. به­منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخصه­های توصیفی نظیر فراوانی، میانگین و انحراف معیار و جهت آزمون سوالات پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. بررسی نتایج نشان داد که تفاوت بین میانگین­های گروه آزمایش و کنترل در سطح ۰۰۱/۰ >P معنادار است، که این نتایج حاکی از تاثیر برنامه CODIP در افزایش ابراز احساسات کودکان و نگرش مثبت آن ها نسبت به طلاق والدین­شان، کاهش احساسات منفی کودکان نسبت به طلاق والدین­شان، بهبود رابطه کودکان با والدین­ و همسالان­شان، و نیز افزایش کاربرد مهارت­های حل مسئله­ در آن ها می باشد.