ریزپوشانی و خصوصیات نانو وزیکول لیپوزومی در صنایع غذایی با استفاده از روشهای مرسوم و سیال فوق بحرانی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 196

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICAENR01_148

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1400

چکیده مقاله:

درون پوشانی به عنوان یک فن آوری در بسته بندی مواد کوچک شناخته شده است که شامل روشهایی همچون نانوامولوسیون سازی،نانوکامپوزیت ساختن و روشهای دیگر میباشد. اصلیترین سیستم نانو درون پوشانی بر پایه لیپید که برای محافظت و رهایش موادغذایی و غذا- داروها به کار میرود، وزیکولهای لیپیدی (نانولیپوزوم ها و نیوزوم ها) میباشند. به عنوان مثال لیپوزومها سیستم بسیار خوبی برای تحویل رنج وسیعی از ترکیبات بیولوژیکی، دارویی، کشاورزی و بیوشیمیایی میباشند. نیوزوم ها آنالوگ نانولیپوزومها بوده و از نظر آرایش ساختمانی، همچون آنها ساختمان لایه لایه دارند و به علت دارا بودن ساختار لیپیدی و فاز آبی در ساختار این وزیکولها، آنها را میتوان برای بارگذاری، تحویل و رهایش ترکیبات محلول در آب، محلول در چربی و آمفی فیلیک به کار برد. روشهای مختلفی برای ساخت لیپوزومها وجود دارند که شامل دو دستهی کلی روشهای بارگیری فعال وغیرفعال میباشند: در روشهایی همچون صوت، اکستروژن غشائی و هیدراسیون لیپیدها با همزدن دستی، از سیستم های مکانیکی برای دیسپرسیون استفاده میکنند. در تمامی این روشها محلولهای لیپیدی در حلالهای آلی قرار گرفته اند و با پراکنده شدن لیپیدها در آب به پایان میرسند.برخی روشها براساس دیسپرسیون حلالاند: همچون تزریق اتر، وزیکولهای امولسیون دوتایی و تبخیر فاز معکوس. در این روشها لیپید اولین جزئی است که در حلال آلی حل شده و سپس در تماس با فاز آبی که حاوی مواد موثری است، قرار می گیرد. روش حبابهای بدون حلال: روش حباب، روش میکروفلودایزر، روش حرارت دهی و غیره. در میان راه های تولید بی نیاز حلال که موردبررسی قرارگرفت، روش حرارتی تغییریافته، یکی از روشهای مناسب مقرون به صرفه، قابل تعمیم به صنعت و با امکان دستیابی در سیستم های دستگاهی ساده تر و کمتر، یکی از پرکاربردترین روشها میباشد.

نویسندگان

احسان پرندی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران،ایران، کرج

سارا عمرزاده

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران، تبریز

امیر ناصری

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران،ایران، کرج

رحیم آزادنیا

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران، ایران،کرج