تغذیه گرایی مخازن و دریاچه ها به عنوان یک موضوع جدی در سال ۱۹۷۰ مطرح شد، این پدیده معمولا" به توسعه بیش از حد گیاهان آبی مانند جلبک ها و علفهای هرز مربوط می شود. افزایش تدریجی مواد مغذی منجر به افزایش توان تولید بیولوژیکی شده و در اغلب موارد منجر به اثرات نامطلوبی مثل شکوفایی جلبکی می گردد. هدف از این پروژه شناسایی و مبارزه با جلبک های مضر از سد یامچی اردبیل با استفاده از نانوذرات اکسیدروی بوده است. ابتدا نمونه برداری از سد یامچی انجام گرفت. بعد از کشت جلبک های جمع آوری شده از سد یامچی اردبیل و سپری شدن زمان لازم به منظور رشد جلبک ها، شناسایی جلبک ها، با تهیه لام و مشاهده در زیر میکروسکوپ انجام شد. گونه های جلبکی غالب رشد کرده در محیط کشت، متعلق به گونه کلادوفورا و اوگلنا بودند. به منظور تعیین دوز مهار کننده رشد جلبک ها ابتدا از غلظت های کم نانوذرات استفاده شد، نتایج نشان داد که در غلظت های کمتر از ۱ میلی گرم درلیتر نانوذرات اکسید روی، کاهشی در رشد جلبک ها مشاهده نمی شود. در غلظت های بیش از ۱ میلی گرم در لیتر کاهش قابل توجهی در میزان جلبک ها مشاهد شد، به طوریکه در غلظت های ۱-۲ میلی گرم در لیتر به تدریج رشد جلبک ها کاهش قابل توجهی داشت.  در مرحله دوم تحقیق پوشش های نانوکامپوزیتی ضد جلبکی تولید شد. سپس در کانال طراحی شده مورد
استفاده قرار گرفت. در این کار با استفاده از یک پمپ مکانیکی و با سرعت های مختلف ( صفر تا ۸ متر بر ثانیه) آب سد یامچی درون کانال طراحی شده پمپ شد و تست های ضد جلبکی روی پوشش های نانوکامپوزیتی اعمال شده روی کانال انجام گردید. نتایج نشان داد حتی در سرعت صفر هیچ گونه جلبکی بر روی دیواره کانال رشد نکرده است. بنابراین این پوشش نانوکامپوزیتی می تواند در کانال های انتقال آب برای جلوگیری از رشد جلبک استفاده گردد.