ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی مددسراهای شهر تهران (مطالعه موردی: مددسرای منطقه ۵ تهران)

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی اجتماعی و فرهنگی مددسرای محله نفت منطقه ۵ شهرداری تهران و ارائه راه کارهای اصلاحی و جبرانی برای اجرای هرچه بهتر این پروژه است. برای نیل به هدف ذکر شده از روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد تحلیل ذی نفعان استفاده شده است. از یکسو با در نظر گرفتن دامنه جغرافیایی تاثیر محیط پیرامون مددسرا بر کارکرد آن، می توان از تاثیر منفی همجواری دره فرحزاد به عنوان کانون اصلی آسیب های اجتماعی محله نفت با ایجاد فضاهای بی دفاع شهری، حضور افراد بی خانمان و تشدید زباله گردی برکارکرد و وجهه مددسرا سخن گفت و از سویی دیگر در بعد دامنه اجتماعی می توان مدعی شد اگر یکی از اهداف اصلی احداث مددسراها را پیشگیری از مرگ و میر افراد معتاد و به خانمان در معابر عمومی و حفظ مبلمان شهری و زدودن این افراد از چهره شهر و نه بازپروری در نظر گیریم، یافته ها و داده های تحقیق حاکی از موفقیت مددسرا منطقه ۵ در ایجاد فضای خوابگاهی و رفاهی مناسب مددجویان است. اما در نهایت دو آسیب اصلی در عملکرد مددسراها قابل شناسایی: ۱- تبدیل شدن مددسرا به محل دائمی اقامت مددجویان و رسوبی شدن آنها ۲- ناتمام ماندن چرخه توانمندسازی مراجعان و در نتیجه از دست رفتن ماهیت بازپرورانه مجموعه.

کلیدواژه ها:

مددسرا ، منطقه ۵ شهرداری تهران ، بی خانمانی ، دره فرحزاد ، تحلیل ذی نفعان ، حلقه حمایتی و ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی