حسین تیموری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- سازه، دانشگاه غیر دولتی و غیرانتفاعی، موسسه آموزش عالی جویندگان علم
مجتبی حسینی - دکتری مهندسی عمران- سازه، استادیار دانشگاه غیر دولتی و غیرانتفاعی، موسسه آموزش عالی جویندگان علم

در طول چند دهه گذشته، مطالعات و تحقیقات بسیاری برای دستیابی به شیوه های جدید و مناسب به طور افزایش ایمنی و درجه اطمینان سازه ها انجام گرفته است. در انواع روش های طراحی، سازه در مقابل زلزله های متوسط و شدید رفتاری غیر ارتجاعی دارد و از این رو شکل پذیری و جذب انرژی ناشی از زلزله به صورت تغییر شکل خمیری و ایجاد مفاصل پلاستیک از خصوصیات اساسی طراحی در این روش ها می باشدو روش های نوین طراحی لرزه ای ساختمان ها اغلب به توصیه در حفظ رفتار ارتجاعی سیستم با افزایش میرایی و پریود سیستم دارند. با توجه به وجود برخی از مسائل اجرائی، موقعیت و مشکلات شکل معماری، نامنظمی در سازه ها، در طراحی ساره و رفتار سازه در برابر زلزله تاثیرگذار است و هرچه اشکال ساختمان ها منظم تر و توزیع جرم ها و سختی ها در سطح افق (پلان) و در ارتفاع، متقارت تر باشند، مقاومت احتمالی آن در برابر زلزله افزایش می یابد، سازه های قاب سبک فولادی، یکی از سیستم های نوین ساختمانی است که مقاومت سازه های آن بر اساس تعدد اعضای باربر تعیین می گردد، که از طریق قابلیت ترکیب با سیستم های سازه های دیگر، وزن سازه ها را میزان پنجاه درصد کاهش می دهد و موجب تحمل پذیری در اعضا به هنگام ضعف اجرا و عدم بهره برداری درست می گردد، مه از این طریق، دیوارها باربر در جهت اجرای ساختمان های با طبقات محدود که معمولا تا ۵ طبقه می باشد استفاده می گردد. کاهش نیروهای حد ارتجاعی سازه به نیروی طراحی سازه به وسیله ضریب کاهش مقاومت ضریب رفتار نامیده می شود انجام می پذیرد. در این پژوهش به بررسی و مقایسه ضریب رفتار سازه های سبک و نامنظم هندسی در پلان با سازه های معمولی خواهیم پرداخت، لذا دو سازه پلان معماری یکسان و تعداد طبقات مساوی و دارای نامنظمی هندسی در پلان ولی مصالح متفاوت را تحلیل می کنیم. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SAP۲۰۰۰ استفاده می شود.

ضریب رفتار، سازه های سبک و نامنظم هندسی، سازه های معمولی