سیدعلی اقبالی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، ایران
زهره سادات حسینی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد

امروزه تصور شهرها بدون وجود فضاهای سبز طبیعی غیرممکن می باشد چرا که این فضاها تاثیرات اقتصادی، اجتماعی،محیطی بسیار زیادی را به همراه دارد. موجب بهبود کیفیت محیطی و کاهش آلودگی می گردد، به افزایش زیبایی شهرها کمکمی کنند، در شکل گیری تعاملات اجتماعی بسیار موثر می باشد، موجب کاهش برخی هزینه ها می شود و اثرات بسیار زیاد دیگریکه همگی در راستای توسعه پایدار شهرها می باشند.این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و کاربردی است که تلاش دارد تا وضعیت فضای سبز شهری در منطقه ۹ کلانشهر مشهدرا با تاکید بر اصول پایداری شهری مورد بررسی قرار دهد که اطلاعات مورد نیاز خود را به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعاتمیدانی اطلاعات مورد نیاز خود را جمع اوری نموده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش با استفاده از روش ارزیابیکمی و کیفی با ماتریس های ارزیابی و ضریب پراکندگی و تحلیل رگرسیون انجام گردیده است. نتایج بدست آمده نشانمی دهد که اولا میان فضای سبز و توسعه پایدار شهری رابطه مستقیم و معناداری برقرار است. ثانیا منطقه ۹ کلانشهر مشهدبه لحاظ کمی با کمبود سرانه کاربری فضای سبز شهری مواجه می باشد و به لحاظ کیفی در وضعیت نسبتا مناسب قرار دارد.ضریب پراکندگی حاصل شده برای فضای سبز منطقه نشان دهنده توزیع نامناسب و نامتعادل فضای سبز شهری در محلاتمختلف منطقه می باشد.

برنامه ریزی، فضای شهری، فضای سبز، پایداری، منطقه ۹ مشهد