روش آموزشی شبیه سازی و کاربرد آن در آموزش احیاء قلبی-ریوی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 365

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JANF-20-2_005

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: مشکلات قلبی عروقی به عنوان اولین عامل مرگ و میر جهانی می باشند که با ارائه خدمات درمانی به موقع و مناسب، می توانحیات میلیون ها انسان را حفظ و از بسیاری معلولیت ها پیشگیری کرد. لذا انتخاب بهترین شیوه های آموزش به منظور ارتقاء سطحدانش و مهارت افراد لازم و ضروری است.مواد و رو شها: مقاله ی حاضر یک مطالعه مروری است که با استفاده از جستوجوی منظم منابع اینترنتی در پایگاه های اطلاعاتیScience Direct ،Magiran ،Google scholar ،PubMed ،Elsevier بین سا لهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ و منابع کتابخانه ای با کلید واژه های احیاءقلبی-ریوی، آموزش و آموزش شبیه سازی انجام شده است.یافته ها: فراگیری مهارت های روان حرکتی و افزایش دانش شناختی در حوزه احیاء قلبی-ریوی جز با روش آموزشی مناسب وتمرین مکرر، میسر نم یگردد. فیلم ویدئویی، ایفای نقش، سخنرانی، نمایش و استفاده از شیوه های شبیه سازی شده از رو شهایرایج آموزش عملیات احیای قلبی ریوی می باشند. آموزش در مرکز یادگیری مهار تهای بالینی فرصتی را فراهم می آورد تا فراگیرانبتوانند با استفاده از انواع وسایل کمک آموزشی، مدل ها و مانکن ها، مهارت های بالینی و ارتباطی خود را در محیطی آرام و کنترلشده افزایش دهند.بحث و نتیجه گیری: هر آموزشی منجر به یادگیری م یشود اما میزان عمق و پایداری یادگیری در رو شهای مختلف آموزشیمتفاوت است. با توجه به اینکه در روش نمایش عملی و کارگاهی در محیط های شبیه سازی شده محیط نزدیک به واقعیت می باشدو فراگیر خود را در آن محیط فرض نموده و می تواند بصورت نامحدود با کمترین استرس تمرین کند، یادگیری می تواند موثرترو ماندگارتر باشد.

نویسندگان

علیرضا عرب پور

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری نظامی، گروه پرستاری نظامی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

زهرا فارسی

دکتری تخصصی پرستاری، دانشیار، گروه بهداشت جامعه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

هنگامه حبیبی

کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری، کودکان، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشجوی دکترای آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، گروه آموزش، تهران، ایران