مرتضی جعفرنیادابانلو - کارشناس ارشد مدیریت دولتی
طیبه شاه رستم بیگ - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

عدالت سازمانی به عنوان یک مفهوم مهم و موضوع اصلی تحقیق درروانشناسی صنعتی و سازمانیمی باشد. عدالت در سازمان بیانگر برابری و لحاظ رفتار اخلاقی در یک سازمان می باشد. تاکنونحداقل سه بعد عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، عدالت مراوده ای از جانب صاحبنظران پذیرفته شدهاست. با توجه به اهمیت و نقشی که عدالت سازمانی می تواند در زندگی سازمانی کارکنان و درنتیجه بر رضایت شغلی، تعهد سازمانی و بهره وری کارکنان داشته باشد، این پژوهش به شناسایی واولویت بندی عوامل موثر بر عدالت سازمانی در شهرداری تهران پرداخته است. در بررسی نظراتصاحبنظران و محققان ۱۷ عامل مساوات نیاز، انصاف، قدرت و مسئولیت، تناسب و سنخیت، موجهو معقول بودن، ثبات و پایداری، عدم تعصب، دقت در اطلاعات، قابلیت اصلاح، جامعیت، اخلاقیبودن، مشارکت در تصمیم گیری، مشخص بودن ساختار تصمیم گیری، صداقت، ادب، احترام،شناسایی گردید. این عوامل ازطریق پرسشنامه استاندارد توسط ۱۵۰ نفر از مدیران ارشد وکارشناسان خبره، شهرداری تهران مورد بررسی قرارگرفت سپس با استفاده از آزمون های آماریدرستی فرضیات تایید گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که عامل قدرت و مسئولیت بیشتریناهمیت را در اجرای عدالت در سازمان ها دارد و عامل عدم تعصب، دومین عامل از لحاظ اهمیتاست. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که برای تحقق عدالت در سازمان، باید در واگذاری کار ومسئولیت به افراد، امکانات، توان جسمی و توان فکری فرد درنظر گرفته و در هنگام طراحی واجرای رویه ها نباید تعصب یا تمایل خاصی بروز نماید.

عدالت سازمانی، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، عدالت مراوده ای