رابطه سبک زندگی با رضایت زناشویی

این پژوهش، با هدف تعیین رابطه بین سبک زندگی و رضایت زناشویی در دانشجویان متاهل دانشگاه­های شهر اصفهان به انجام رسید. پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه­های شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ بودند که از میان آن ها ۳۸۳ نفر (۲۷۶ زن، ۱۰۷ مرد) به عنوان نمونه و به صورت خوشه­ای تصادفی از ۵ دانشگاه انتخاب شدند. در این پژوهش از دو پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ (انریچ، ۱۹۸۶) و سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامتی (والکر، ۱۹۹۰) استفاده شد. داده­ های حاصل از پرسش نامه­ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین سبک زندگی و رضایت زناشویی رابطه معنادار وجود دارد (۰۱/۰p<). تحلیل رگرسیون نشان داد سبک زندگی می­تواند ۲۰ درصد واریانس رضایت زناشویی را تبیین کند. با توجه به این یافته، می­توان از طریق آموزش تغییر سبک زندگی به زوجین کمک کرد تا با اصلاح سبک زندگی خود، باعث غنی سازی زندگی مشترک خود گردند.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، رضایت زناشویی ، دانشجویان متاهل