ارائه مدل رابطه اعتماد اجتماعی و نگهداشت وجه نقد: آزمون نظریه های ذخیره احتیاطی و نمایندگی

وجه نقد از عوامل مهم و حیاتی هر واحد اقتصادی است. عوامل متعددی بر میزان نگهداشت وجه نقد تاثیرگذار است که یکی از این عوامل، اعتماد اجتماعی است. در خصوص چگونگی تاثیر اعتماد اجتماعی بر سطح نگهداشت وجه نقد شرکت ها، دو نظریه رقیب در ادبیات مالی و حسابداری مطرح شده است. از یک سو، نظریه ذخیره احتیاطی وجه نقد بیان می کند شرکت هایی با سطح اعتماد اجتماعی بالا، کمتر از سایر شرکت ها اقدام به نگهداشت وجه نقد می نمایند. از سوی دیگر، بر اساس نظریه نمایندگی رابطه مثبت بین سطح اعتماد اجتماعی و میزان وجه نقد نگهداری شده شرکت پیش بینی می شود. بنابراین پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری به بررسی رابطه بین سطح اعتماد اجتماعی با میزان نگهداشت وجه نقد شرکت ها می پردازد. بدین منظور، برای سنجش میزان نگهداشت وجوه نقد شرکت از دو مدل اپلر و همکاران (۱۹۹۹) و اوزکان و اوزکان (۲۰۰۴) و همچنین برای اندازه گیری سطح اعتماد اجتماعی از پرسشنامه صفاری نیا و شریف (۱۳۸۹) استفاده گردید. پرسشنامه مذکور برای مدیران مالی ۱۱۶ شرکت ارسال گردید که در نهایت، مدیران مالی ۸۲ شرکت به پرسشنامه ها پاسخ دادند و در تحلیل های آماری لحاظ شدند. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول مدل های اندازه گیری و ساختاری پژوهش، مطابق با پیش بینی نظریه نمایندگی، نتایج نشان می دهد که اعتماد اجتماعی باعث افزایش سطح نگهداشت وجه نقد شرکت می گردد.

کلیدواژه ها:

اعتماد اجتماعی ، نگهداشت وجه نقد ، نظریه ذخیره احتیاطی ، نظریه نمایندگی