گردشگری روستایی و توسعه پایداربا تاکید برمناطق حفاظت شده

امروزه گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها ، به منزله نمادی از هویت فرهنگی و یکی از بخشهای مهم اقتصادی محسوب می گردد . سیاستگذاران توسعه در کشورهای جهان ، گردشگری را روشی مطمئن با چشم انداز روشن برای توسعه پایدار معرفی کرده اند . گردشگری روستایی به عنوان یکی از زیر بخش های گردشگری ، علاوه بر حفظ ارزشها و باورها ، با ایجاد فرصتهای شغلی و کسب درآمد محلی و توسعه ساختارهای زیر بنایی امکان توسعه پایدار و یکپارچه روستایی را فراهم می سازد که می تواند نقش مهمی در کاهش فشارهای روحی و روانی شهرها و جلوگیری از مهاجرتهای بی رویه روستائیان به شهرها ایفا کند . از اینرو برنامه ریزی در جهت گسترش گردشگری بر پایه توسعه پایدار اقتصادی ، در راستای رشد و تعالی جامعه روستایی موثر می باشد. ایجاد تحول در زندگی روستاییان و ریشه کنی فقر در این جوامع که یکی از دلایل مهاجرت آنان به شهرها وحاشیه نشینی آنها و به طبع آن گسترش فقر و ایجاد شغل های کاذب و خالی ماندن روستا از سکنه است. طبق بررسی های بعمل آمده دلایل اقتصادی یکی از مهمترین عامل مهاجرت در بین اقشار کم درآمد روستاست. با ایجاد مناطق حفاظت شده، در محیط های روستایی و ایجاد جاذبه های محیطی برای دعوت گردشگران به این مناطق نه تنها میتوان رضایتمندی روستاییان را بدست آورد، بلکه از مهاجرت آنها به شهر و خالی کردن محیط زندگی خود نیز جلوگیری بعمل آورد. البته ایجاد توسعه پایدار در این محیط ها شامل شرایط و ایجاد بستر های مناسبی است که در این مقاله به تفسیر به آن خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، گردشگری روستایی ، گردشگری پایدار ، توسعه اقتصادی ، اکوتوریسم روستایی