بررسی و نقد اندیشه امیرمعزی در باب امامت سیاسی اهل بیت (ع)

چکیده جایگاه، ابعاد و نقش رهبری خاندان پیامبرn، به ویژه امامان شیعه، از جمله مباحثی است که همواره در جامعه اسلامی و خصوصا در میان شیعیان از آن بحث می شده و کشمکش های فکری و اعتقادی، و سیاسی مختلفی را به دنبال داشته است. یکی از دیدگاه های درخور تامل، توجه افراطی به نقش باطنی و رهبری معنوی ائمهb و نادیده انگاشتن بعد رهبری سیاسی ایشان و بی توجهی به قراین و شواهد منش سیاسی امامانb و توجه کافی نداشتن به نقش آفرینی آنها در تحولات و رخدادهای سیاسی است. این رویکرد در عصر حاضر بیشتر از همه به نام «محمدعلی امیرمعزی»، استاد دانشگاه سوربن گره خورده است. وجهه همت وی در آثار و تالیفات خود، معطوف به اثبات پیشوایی و رهبری باطنی و معنوی امام است. او می کوشد امام را شخصیتی معنوی و باطنی و در مجموع، به دور از جنبه های سیاسی و کلامی معرفی کند. این مقاله، به دنبال رد نظریه ایشان با عرضه برخی مستندات برای اثبات جنبه سیاسی جایگاه امام است.

کلیدواژه ها:

امام ، امامت ، امامیه ، خلافت ، امیرمعزی ، باطنی گری