فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و ترکیبات بیوشیمیایی گیاه گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) در واکنش به تیمارهای تنش خشکی و اسید هیومیک
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 128
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-6-2_006
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
چکیده مقاله:
تاثیر تنش خشکی بر گیاهان پیچیده و از جنبههای مختلفی قابل بررسی است. در این راستا مطالعه واکنشهای فیزیولوژیکی میتواند به شناسایی موثر در مقاومت به خشکی مفید و تاثیرگذار باشد. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و تیمارهای مختلف اسید هیومیک بر رنگدانه های فتوسنتزی، آنزیمهای آنتی اکسیدان و ترکیبات بیوشیمیایی درگیر در تنظیم اسمزی (پرولین و کربوهیدرات محلول) در گیاه گاوزبان اروپایی، آزمایشی به صورت کرتهای خرده شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای خشکی شامل شاهد یا ۹۰ درصد ظرفیت زراعی (W۱)، ۷۰ درصد ظرفیت زراعی (W۲) و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی مزرعه (W۳) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح محلول پاشی اسید هیومیک شامل صفرH۱= ، ۱/۵ H۲=، ۳ H۳= و ۴/۵ H۴= لیتر در هزار لیتر آب به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه آماری دادهها نشان داد تنش خشکی تاثیر معنیداری بر میزان کلروفیل a وb، کربوهیدرات محلول، پرولین و فعالیت دو آنزیم آنتی اکسیدان اسکوربات پراکسیداز (APX) وگایاکول پراکسیداز (GPX)در بافت سبز برگهای گیاه گاوزبان دارد. با افزایش سطح تنش خشکی از شاهد به W۳ بر میزان کربوهیدرات محلول، فعالیت آنزیمهای APX و GPX افزوده و از مقادیر کلروفیل a و b کاسته شدند. در این بین افرایش پرولین تنها تا سطح خشکی W۲ معنیدار بود. تیمار اسید هیومیک در سطوح مختلف تیمار خشکی بجز آنزیم کاتالاز، کلروفیل b و رنگدانه کارتنوئید تاثیر معنیدار و مثبتی بر کلیه فاکتورهای مورد مطالعه فوق داشت. براساس نتایج این آزمایش، در بالاترین سطح خشکی (W۳) محلول پاشی اسید هیومیک به میزان ۵/۱ تا ۳ لیتر در هزار لیتر آب از بیشترین تاثیر بر تنظیم کننده های اسمزی، رنگدانهه ای فتوسنتزی و آنزیم آنتی کسیدان APX برخودار و در مقاومت به خشکی موثرتر بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی حیدری
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات- دانشگاه شاهرود
حمید رضا میری
استادیار گروه زیست شناسی دانشگاه زابل
آزاد مینایی
دانشجوی کارشناسی ارشد باغبانی- دانشگاه زابل