تاثیر محتوای فرکانسی زلزله بر نسبت جابجایی غیرالاستیک سازه ها در خاک نوع II

هدف اصلی در طراحی لرزه ای ساختمانها بر این مبناست که رفتار ساختمان در مقابل نیروهای ناشی از زلزله های کوچک، بدون خسارت و در محدوده ی خطی مانده و در مقابل نیروهای ناشی از زلزله های شدید، ضمن حفظ پایداری کلی خود خسارتهای سازه ای و غیرسازه ای را تحمل کند. با افزایش تغییر مکانهای جانبی خسارات وارد بر اعضای سازه ای و غیرسازهای شروع شده و پایداری سازه به خطر میافتد لذا کنترل تغییر مکانهای جانبی سازه حائز اهمیت است. از اینرو استاندارد ۲۸۰۰ در رابطه تبدیل جابجایی الاستیک به جابجایی غیرالاستیک، که از تحلیل و طراحی خطی سازه حاصل میشود، بر اساس سیستم مقاوم جانبی ضرایبی را مشخص نموده است، اما این ضرایب علاوه بر نوع سیستم مقاوم جانبی به عوامل دیگری نیز وابسته هستند که باید بررسی گردد. هدف از این تحقیق بررسی و تعیین جابجایی غیر الاستیک سازه ها بر اساس زلزله های ورودی به سازه و محتوای فرکانسی آنها است. نتایج حاصل نشان میدهد که، با تغییر مشخصات فرکانسی رکوردهای زلزله میزان نسبت تغییر مکان غیرالاستیک تغییر یافته و با افزایش همزمان مقدار بزرگی و حداکثر شتاب زمین، این نسبت نیز افزایش می یابد. همچنین مشاهده میشود که نسبت جابجایی غیرالاستیک در پریودهای پایین قابل توجه بوده و در پریودهای بالا تقریبا نزدیک به ۱ است.

کلیدواژه ها:

جابجایی الاستیک ، جابجایی غیرالاستیک ، محتوای فرکانسی ، رکوردهای زلزله