بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص های رشد در برخی ارقام و لاین های جو در منطقه خوزستان

به منظور تعیین مناسب ترین ارقام و لاین های جو در تاریخ های مختلف کاشت، این آزمایش در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ در منطقه غیزانیه اهواز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت (۱۰ آبان ، ۲۵ آبان و ۱۰ آذر ) و فاکتور فرعی نیز شامل شش رقم و لاین جو ( اکسین، نوروز، نیمروز، WB-۹۵-۳ ، WB-۹۵-۹ و WB-۹۵-۱۹ ) بود. صفات مورد بررسی عبارت از طول ساقه، طول سنبله، طول دانه، تعداد دانه پوک، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد نیتروژن دانه، درصد پروتئین دانه و نیز شاخص های فیزیولوژیکی رشد بودند. نتایج نشان داد که اثر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد دانه پوک در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. تاریخ کاشت ۱۰ آبان با افزایش تعداد دانه پوک و تاریخ کاشت ۱۰ آذر با کاهش تعداد دانه در سنبله باعث کاهش عملکرد گردیدند. در اغلب صفات مورد بررسی بین ارقام و لاین های جو مورد استفاده در سطح احتمال یک درصد  اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین عملکرد دانه را رقم اکسین با میانگین ۷۷۱۰ کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت ۲۵ آبان  و لاین WB-۹۵۱۹ نیز در همین تاریخ کاشت با میانگین ۷۲۲۶ کیلوگرم در هکتار تولید کردند. تاریخ کاشت ۲۵ آبان که بیشترین تعدا دانه در سنبله و عملکرد دانه را داشت، بیشترین سطح برگ و سرعت جذب خالص را نیز ایجاد کرد. بیشترین میزان نیتروژن دانه در تاریخ کاشت های زود هنگام در لاین WB-۹۵-۳  مشاهده شد، و در تاریخ کاشت دیر هنگام، نیتروژن دانه کاهش یافت. به طور کلی نتایج  این آزمایش نشان داد که کاشت زود هنگام جو، عملکرد دانه را کاهش داد و همچنین کاشت رقم اکسین در ۲۵ آبان در منطقه غیزانیه بهترین عملکرد دانه را به همراه داشت.

کلیدواژه ها:

تعداد دانه پوک ، درصد پروتئین دانه ، شاخص های رشد ، نیتروژن دانه