غلامعلی فلاح - Kharazmi University

بدون تردید شبه قاره هندوستان در غنا و ترویج زبان و ادبیات فارسی سهم انکارناپذیری داشته و آثار ماندگاری در حوزه­های مختلف ادبیات به ویژه حوزه بلاغت فارسی خلق کرده است که با نوعی خلاقیت و ابتکار منحصربه فرد همراه بوده است. در این مقاله کوشیده­ایم با تکیه بر چند اثر بلاغی برتر شبه قاره مانند جامع الصنایع و الاوزان سیف جام هروی و سبحه المرجان و غزلان الهند آزاد بلگرامی و حدایق البلاغه فقیر دهلوی این نکته را تبیین کنیم که این سه اثر برخلاف دیگر آثار بلاغت اسلامی که تا حدودی متاثر از اندیشه­های یونانی بوده­اند، عمدتا تحت تاثیر بلاغت سانسکریت به رشته تحریر درآمده اند. همچنین نشان داده­ایم که سه اثر نه تنها دربرگیرنده معیارهای نظری زیباشناسی و عناصر ادبی هستند بلکه نوعی نقد عملی را نیز دربرگرفته اند و در پایان به مهم ترین اشتراک های این آثار اشاره شده است.

Persian rhetoric, the subcontinent, Faghir Dehlavi, Jam Heravi, Azad Belgerami., بلاغت فارسی, شبه قاره, فقیر دهلوی, جام هروی, آزاد بلگرامی