مروری براثرات بازدیدکنندگان بر مسیرهای پیادهروی در مناطق تفرجگاهی طبیعی

اینروزها بازدیدکنندگان بیشتر و بیشتر جذب مناطق حفاظت شده میشوند که تنها افزایش سود اقتصادی را به همراه نمیآورند بلکه اثرات مضر جدی نیز از نظر اکولوژیکی بر محیطزیست وارد میکنند. در مناطق حفاظتشده مسیرهای پیادهروی ارتباط بین بازدیدکنندگان و اکوسیستم طبیعی را فراهم میکنند. مسیرهای پیادهروی از تسهیلات ضروری و لازم در پارکها و مناطق تفرجی هستند که امکان دسترسی به مناطق تفرجگاهی طبیعی، ارائهی فرصتهای تفرجی و حفاظت از منابع را با تمرکز اثرات استفادهی بازدیدکنندگان فراهم میکنند. بنابراین در این مناطق بیشترین اثرات منفی از سوی بازدیدکنندگان در مسیرهای پیادهروی ایجاد میشود. افزایش سطح استفاده اثرات منفی روی کیفیت تجربهی تفرجی و نیز منابع طبیعی می- گذارد. مدیریت بازدیدکنندگان به عنوان راهی برای توسعه ی توریسم پایدار در مناطق حفاظت شده و تامین نیازهای بازدیدکنندگان و طبیعت امری ضروریست. لذا استراتژیهای بهجا و مناسب مدیریت بازدیدکنندگان که انبوهی از متغیرها شامل تعداد بازدیدکنندگان، نوع استفاده، زمان و خصوصیات اکولوژیکی مانند خاک، گیاه، شیب و ارتفاع را به حساب میآورند برای به حداقل رساندن اثرات و افزایش رضایتمندی بازدیدکنندگان بسیار مهم اند. هدف این مطالعه مرور منابعی است که روی انواع روشهای متفاوت ارزیابی و پایش مسیرهای پیاده روی در مناطق حفاظت شده و تفرجگاهی، اثرات بازدیدکنندگان روی منابع مسیر خصوصاً خاک و گیاه و اهمیت مدیریت بازدیدکنندگان تمرکز دارند.