نصراله مولایی هشجین - دانشیار گروه جغرافیای انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
معصومه حسن نژاد - دانشجوی دکترای برنامه ریزی توریسم

گردشگری را ابزاری توانمند برای افزایش درآمد ملی کشورهای کمتر صنعتی شده شناخته اند. روستاها با برخورداری از فاکتورها و جاذبه های فرهنگی، اجتماعی و طبیعی پتانسیل بسیار مساعدی برای جذب گردشگران دور و نزدیک فراهم می آوردند. گردشگری پایدار روستائی با آماده کردن فرصت های جدید اقتصادی به فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جوامع محلی، اقتصادی به فعالیت های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی جوامع محلی، جان و نقش تازه ای می بخشد و این امر می تواند در توسعه ی روستایی نقش بسیار با اهمیت داشته باشد توسعه روستایی راهبردی برای بهبود زندگی اجتماعی و اقتصادی روستاییان فقیر و تلاشی همه جانبه برای کاهش فقر است که به ویژه با افزایش تولید و ارتقای بهره وری در محیط روستایی میسر می گردد. گردشگری روستایی و توجه به جاذبه های توریستی آن قادر است با توجه به کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و کالبدی روستا را از انزوا و محرومیت فعلی بیرون کشاند. در این زمینه کشورمان ایران و مناطق شمالی آن از جاذبه های توریستی متعدد و ظرفیت های بالفعل وسیعی برای گسترش توریسم روستایی برخوردار است. توریسم روستایی می تواند نقش عمده ای در توانمندسازی مردم محلی و توسعه منابع انسانی و تنوع بخشی و رشد اقتصادی و همچنین خلق فرصتهای شغلی در ارتباط تنگاتنگ با سایر بخشهای اقتصادی ایفا نماید. و در این رابطه می توان با سیاستگذاری، برنامه ریزی و سرمایه گذاری مطلوب به اهداف و دستاوردهای برشمرده شده برای توریسم روستایی در رویه ای پایدار نایل آمد.

توریسم، گردشگری روستایی، توسعه پایدار، تعاونی های گردشگری