مطالعه و بررسی نقش جغرافیا در توسعه پایدار شهری

هنگام برنامه ریزی برای توسعه فیزیکی یک شهر، باید قبل از هر چیز بسترطبیعی مورد بررسی قرارگیرد. ژیومورفولوژی، با فعالیت انسان ها و مسایل مربوط به آنان ارتباط دارد، برای این که فعالیت هایانجام شده بازدهی دلخواه داشته باشد باید متناسب با پویایی محیط و با در نظرگرفتن نقش عواملجغرافیایی تنظیم شود . شناخت مناطق با ثبات یا ناپایدار و محاسبه میزان پایداری و اسیب پذیری یکشهر در ارتباط با نوع فعالیت، درخدمت برنامه ریزان قرار می گیرد . این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد و توجه به توسعه فیزیکی شهری پایدار به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه ها ی توسعه ی ،شهری حاکی از اهمیت این موضوع در تقویت جبهه های فرهنگی اجتماعی، و کالبدی شهردارد .افزایشبی رویه ی شهرها ورشد ناموزون آن ها به دلیل مهاجرت های بی رویه وافزایش جمعیت یکی از مشکلاتاساسی شبکه ی شهری کشور است . پژوهش حاضر، به دنبال بررسی عوامل موثر بر رشد وتوسعه یفیزیکی شهرها ، همچنین بررسی مباحث نظری کاربردی مرتبط با (توسعه فیزیکی شهری پایدار) پایداروسود جستن از آن به عنوان ابزاری در توسعه ی شهری پویا از دیدگاه مبحث توسعه ی پایدار شهری ، ومحیط ملاحظات زیستی اجتماعی اقتصادی و سیاسی است.

کلیدواژه ها:

جغرافیا شهری ، پایداری ، توسعه پایدار ، پویایی ، رشد