بررسی جامعه شناختی گفتمان های غالب در داستان های زنان دهه ی اول انقلاب اسلامی (۱۳۵۷/۶۷ )

مقاله حاضر با هدف تحلیل گفتمان های غالب در تعدادی از داستانهای زنان نویسنده در دهه ی اول پس از پیروزی انقلاب اسلامی با روش تحلیل گفتمان انتقادی انجام گرفت. عوامل تاثیر گذار بر فرهنگ، سیاست، اجتماع و زندگی مردم به طور کلی و زنان به طور جزیی ، در دوره ی زمانی سقوط قاجاریه تا پیروزی انقلاب اسلامی مورد شناسایی و بررسی قرار گیرد . روش مطالعه تحلیل محتوایی اسناد کتابخانه ای و مقالات و پژوهش های انجام شده است. در طی انجام تحقیق محقق به دنبال پاسخ گویی به سوالات ۱- گفتمان های برجسته در این داستانها کدامند و فراوانی و اکثریت با کدامیک است ؟ و ۲- چه عوامل و حوادثی بر شکل گیری این گفتمان ها موثر بوده است؟ بود. یافته های حاصل نشان داد که عوامل تاثیرگذار بر اندیشه و گفتمان نویسندگان زن و داستانهای آنان شامل شیوه ی حکومت خاندان پهلوی، حوادث و اتفاقات و انقلابات صورت گرفته در کشورهای غربی و همسایه ، توسعهی سوادآموزی و گسترش ارتباطات با کشورهای دیگر ، آشنایی مردم با مظاهر مدرنیته و دموکراسی ، ورود نیروها و جنبش های گوناگون به عرصه سیاست و فرهنگ جامعه ، شدت گرفتن مبارزات بعد از حوادث ۱۵خرداد ۱۳۴۲ و نهایتا پیروزی انقلاب اسلامی بوده اند . همچنین گفتمانهای برآمده از این آثار به ترتیب اولویت به ترتیب زیر است : گفتمان فمینیستی برآمده از خواستها و رنجهای زنان سپس گفتمان چپ ، گفتمان انقلاب- مذهبی و در آخر گفتمان نواندیشان دینی که علیرغم تاثیرگذاری قابل توجه آنان در پیروزی انقلاب اسلامی کمترین فراوانی را داشته است .

کلیدواژه ها:

گفتمان ، زنان نویسنده ، فمینیستی ، چپ ، انقلابی مذهبی ، نواندیشی دینی