تقابل سوگند در گرشاسب نامه با بهمن نامه

گرشاسب نامه و بهمن نامه جزء آثار گران قدری در مبحث متون حماسی است. متونی که ما را بیش از بیش شیفته خود می کنند. این دو اثر به بسیاری از آیین ها پرداخته اند. یکی از این آیین ها، آیین سوگندخوردن است. سوگند واژهای فارسی است که در عربی معادل آن قسم است. سوگند و عهد و پیمان از قلمرو ادبیات غنایی به حساب می آیند در این مقاله به نمودهای سوگند پرداخته شده است. روش این مقاله توصیفی- تحلیلی و با مراجعه به کتابخانه است. سوگند به معنای ور است، که شامل ور گرم و ور سرد است. سوگند در واقع محکی است که فرد را بی گناه یا گناهکار نشان می دهد. در این دو اثر سوگندها شامل:سوگند به شب، مهر، آذرگشسب،اوستا و..است .سوگند در واقع آیینی است که حتی قبل از زرتشت نیز بوده است و جلوه های سوگند را می توان در آیین مهر مشاهده نمود.

کلیدواژه ها:

سوگند ، اسطوره بهمن نامه ، گرشاسب نامه