تاثیر آب درمانی بر سطوح NOS و برخی از نشانگرهای زیستی سرم در پسران مبتلا به دیستروفی دوشن

این پژوهش به تاثیرات آب درمانی )تجویز ورزش در آب( بر سطوح NOS , CK -MB , CK total وبرخی ازنشاگرهای زیستی سرم و همینطور متابولیسم سلولی عضالت اسکلتی در پسران مبتلا به دیستروفی دوشن متمرکز می شود. هدف اصلی ما ارزیابی تغییرات متابولیکی و عملکردی در سلولهای عضلانی اسکلتی بیماران دیستروفی دوشن و همچنین محلی سازی بیان NOS در سارکولما و افزایش غیرمستقیم بیان پروتئین دیستروفین ،در پسران مبتلا به دیستروفی دوشن است که در یک برنامه اب درمانی شرکت می کنند. ۸ بیمار مبتال به ۱۲-۶( DMDسال( که عضو انجمن دیستروفی ایران بودند، از روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و در یک برنامه ۴ هفته ای ورزش در آب شرکت داشتند. متغییرها عبارت بودند از: نیتریک اکساید سنتتاز )NOS( ،سطوح ،CK Totalسطوح CK-Mb ، قدرت عضلانی چهارسر ، قدرت عضلات پشت پا ،قدرت عضلات دست، ساعد، پنجه و مچ دست ، مقدار عضله سازی، سطح موادمعدنی استخوان، میزان توده بافت نرم و تعادل و تحرک عمومی.مهارت های عملکردی در ازمایشگاه دانشگاه تهران همراه با پرسش نامه کیفیت زندگی کودکان اندازگیری شد. پیشرفتها ی مهمی در مهارتهای عملکردی در داخل و خارج از آب مشاهده شد. تغییرات بالینی ، از نظر آماری به صورت ناچیز در محلی سازی NOS در سارکولما و افزایش بیان پروتئین دیستروفین پس از ورزش در آب پیدا شد. این نتا یج ممکن است از رابطه بین تجویز ورزش در اب و DMD ، تغییرات عضلانی - متابولیکی و فعالیتهای عملکردی در آب پشتیبانی کند.

کلیدواژه ها:

دیستروفی عضلانی دوشن ، ورزش در اب ، نیتریک اکساید سنتتاز ، متابولیسم عضلانی ، اب درمانی