نقش حمایت اجتماعی و امید در پیش بینی کیفیت زندگی سالمندان

زمینه و هدف: سالمندشدن جمعیت پدیده ای رو به افزایش است که تغییرات این سنین مانند حمایت اجتماعی و امید می تواند نقش مهمی در کیفیت زندگی و بهداشت روان سالمندان داشته باشد . در این سنین کاهش روابط اجتماعی بر نحوه زندگی و کیفیت زندگی آن تاثیر می گذارد. این مطالعه بر آن است تا ضمن تعیین وضعیت کیفیت زندگی سالمندان به بررسی نقش حمایت های اجتماعی و امید در این زمینه بپردازد.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه حاضر شامل کلیه سالمندان ساکن جامعه شهر سنندج و بوکان در سال ۱۴۰۰ بود که از بین آنها ۲۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه حمایت اجتماعی ادارک شده، امید و کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از نرم افزاهای spss نسخه ۲۶ انجام شد.یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی مشارکتکنندگان ۶۶/۵۲ سال و انحراف معیار سن آنها ۷/۹۶ بود. از نظر جنسیت ۵۸/۹ درصد ۱۲۲) نفر) آزمودنیها مرد و ۴۱/۱ درصد ۸۵) نفر) آزمودنیها زن بودند. نمرات کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت در بین مردان سالمند در دامنه۱۶ - ۴۷ با میانگین: (SD=۸/۴۸) ۳۲/۵۸و نمرات کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت در بین زنان سالمند در دامنه ۱۶-۴۴ با میانگین: (SD=۸/۳۳) ۲۹/۰۸ قرار دارند. همچنین نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی و امید با کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد .(p<۰.۰۱) بدین معنی تحلیل رگرسیون نشان داد که حمایت اجتماعی((/۲۳۸ و امید (/۵۷۵) به طور معناداری قادر به پیش بینی کیفیت زندگی در بین سالمندان بود.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که متغیرهای حمایت اجتماعی و امید توانایی پیشبینی کیفیت زندگی در بین سالمندان را دارد، بنابراین توصیه میشود متخصصان سلامت روان و افرادی که در حوزه سالمندی فعالیت میکنند، یافته های این مطالعه را در طراحی مداخلات روانشناختی، بسته های آموزشی و همچنین برگزاری کارگاه مهارتهای های زندگی در جهت افزایش کیفیت زندگی این افراد مورد توجه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، امید ، کیفیت زندگی ، سالمند