تعامل دو روش درمان متمرکز بر شفقت و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم در بهبود سوگیری توجه به محرک های منفی در افراد مبتلا به افسردگی

زمینه و هدف: اختلال افسردگی جزو اختلالهای خلقی محسوب میشود. افسردگی به هر شکل دیده شود، شیوه دید فرد از خود، از دیگران و از دنیا را تحریف میکند. هدف از این پژوهش بررسی تعامل دو روش درمان متمرکز بر شفقت و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم در بهبود سوگیری توجه به محرک های منفی در افراد مبتلا به افسردگی بود.روش: که برای این منظور ۴۲ نفر با روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه ۱۴ نفری تقسیم شدند. حجم نمونه با بکارگیری فرمولهای محاسباتی جهت تامین توان آزمون ۰/۸ و سطح معناداری ۰/۰۵ محاسبه گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک و آزمون کامپیوتری استروپ هیجانی و مداخلات مورد استفاده شامل مداخله مبتنی بر شفقت مطابق پروتکل ده جلسه ای گیلبرت و ۵ جلسه مداخله با تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم آنودال ناحیه ۳F با شدت جریان ۲ میلی آمپر و مدت زمان ۲۰ دقیقه بود.یافته ها، نتایج روش آماری تی وابسته جهت مقایسه پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه حاکی از عدم اثربخشی مداخله گروه اول (مداخله مبتنی بر شفقت)، بر علائم افسردگی و سوگیری توجه و اثربخشی معنادار مداخلات گروه دوم (تحریک الکتریکی به همراه مداخله مبتنی بر شفقت) و سوم (تحریک الکتریکی ) بر متغیرهای علائم افسردگی و سوگیری توجه می باشد. اثربخشی در گروه دوم بر روی هر دو متغیر علائم افسردگی و سوگیری توجه نسبت به گروه سوم بیشتر بود.نتیجه گیری، می توان نتیجه گرفت که مداخله مبتنی بر شفقت به تنهایی اثربخشی مکفی و سریع بر بهبود سوگیری توجه و علائم افسردگی ندارد لذا استفاده همزمان از دو مداخله مبتنی بر شفقت و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم ، سوگیری توجه ، درمان متمرکز بر شفقت.