میلاد قربانی وناجمی - دانشجوی دکتری مشاوره توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سارا علیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.

زمینه و هدف: اعتیاد یکی از جدی ترین مشکلات عصر حاضر در جهان است که شیوع آن با وجود پیشرفتهای مسلم علمی و افزایش آگاهی جمعی همچنان افزایش می یابد. سوءمصرف کنندگان مواد با مشکلات متعددی مواجهند؛ از جمله اینکه پژوهشها نشان دادند کیفیت زندگی این افراد در مقایسه با افراد بدون سوءمصرف پایین تر است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کیفیت زندگی سوءمصرف کنندگان مواد انجام گرفته است.روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سوءمصرف کنندگان مواد شهر تهران بود که از این تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه نسبت به تکمیل مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۸) اقدام نمودند. در ادامه جلسات آموزش گروهی مهارتهای زندگی به مدت نه جلسه یک و نیم ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از آن دو گروه مجددا ارزیابی شدند.یافته ها: برای مقایسه نمرات دو گروه آزمایش و کنترل از تحلیل کوواریانس استفاده شده است؛ نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان گروهی مهارتهای زندگی بهصورت معناداری موجب ارتقای کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشده است.نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق میتوان گفت جلسات آموزشی مهارتهای زندگی قابلیت ارتقای کیفیت زندگی سوءمصرف کنندگان مواد دارد و از این طریق میتواند در جهت ارتقای سلامت روانی اجتماعی این افراد مورد استفاده قرار گیرد.

مهارتهای زندگی، کیفیت زندگی، سوءمصرف مواد، اعتیاد.