الهام نامنی - کارشناسی ارشد رشته مدیریت صنعتی دانشگاه غیرانتفاعی ارشاد دماون د
علی بخشی شایق - کارمند بازاریابی شرکت بهنوش ایرا ن
محیا نامنی - دیپلم علوم انسان ی

در جهان امروز، عامل انسانی به محوری ترین عامل توسعه کشورها تبدیل شده است. فناوریهای نوین و شتاب تحولات و تغییرات، نیاز به نیروی انسانی متخصص و شایسته را بیش از پیش کرده است. منابع انسانی با ارزشمندترین منابع سازمانها محسوب می شوند که با تلاش همگانی و ایجاد هماهنگی میان آنها و به کارگیری صحیح آنان و دیگر اجزای سازمان می توان اهداف سازمانی را تحقق بخشید این منابع دارای توانایی ها و قابلیت های بالقوه ای هستند که در محیط سازمانی به فعل تبدیل می شوند و دستیابی به این مهم نیازمند درک و شناخت کامل انسانها و فراهم کردن شرایط مناسب برای کار و تلاش است یکی از مواردی که در این زمینه قابل بررسی است قرار دادن افراد در جایگاه های مناسب با توانایی و تجارب و قابلیت آنها است که این فرآیند در قالب نظام شایسته سالاری قابل پیگیری است. شایسته سالاری در حقیقت به کارگیری فرد مناسب در حرفه یا پست مناسب بر اساس تجربه، دانش و دیگر موازین تعریف شده است (هایتر، ۲۰۰۹)

موانع شایسته سالاری، محدودیت های شایسته گماری، شایسته پروری، شایسته گزینی در سازمان