الهام سرشار - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آباد کتول، ایران، علی آباد کتول
روح اله سمیعی - گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آباد کتول، ایران، علی آباد کتول

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های بهسازی منابع انسانی با تاکید بر نظام شایسته سالاری در اداره های دولتی ایران انجام شد. طراحی/ روش­ شناسی/ رویکرد: این پژوهش جزو پژوهش­ های کیفی به ­شمار می رود. جامعه آماری پژوهش، گروه تصمیم شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی است که به شیوه غیرتصافی (هدفمند) و روش گلوله ­برفی به تعداد ۳۵ نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مصاحبه ­های نیمه­ ساختار یافته است که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش کدگذاری استفاده شد. یافته ­های پژوهش: طبق یافته­ ها ۲۳ شاخص با ۷ مولفه شایسته خواهی، شایسته سنجی، شایسته گزینی، شایسته گیری، شایسته گماری، شایسته داری و شایسته پروری برای مدل شایسته سالاری شناسایی و تایید شد. ۱۸ شاخص با ۵ مولفه آموزش، کارراهه شغلی، ارزیابی عملکرد، انضباط و نظام پاداش برای بهسازی منابع انسانی شناسایی و تایید شد. محدودیت­ ها و پیامدها: متغیرهای مختلف مزاحم، مانند آموزش منابع انسانی، در این پژوهش مورد مطالعه قرار نگرفته و در پژوهش های بعدی باید شایسته­ سالاری و بهسازی منابع انسانی از این نظر مورد مطالعه قرار گیرد. پیامدهای عملی: شناخت مولفه ­های بهسازی منابع انسانی با رویکرد شایسته­ سالاری به سازمان ­های دولتی کمک می­ کند تا با توجه به نیاز و بر اساس عملکرد بهتر، افراد را به سمت ­های مختلف منتصب کنند. ابتکار یا ارزش مقاله: این پژوهش به روش کیفی صورت گرفت و به همین دلیل با خبرگان دانشگاهی و سازمانی مصاحبه شد و مولفه­ ها به ­طور ­جامع بررسی شدند؛ بنابراین از این نظر دارای نوآوری است؛ زیرا پژوهشی که به­ طور جامع به این موضوع پرداخته باشد، پیدا نشد.

بهسازی منابع انسانی, شایسته سالاری, نظام اداری