محسن صفری - حقوق خصوصی واسلامی،دانشکده حقوق وعلوم سیاسی،دانشگاه تهران
محمدرضا شاهینی - دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

صرف نظر از اینکه اساسا امکان انحلال قرارداد جانشینی در بارداری محل تردید است، ما پژوهش حاضر را با فرض اینکه چنین امکانی فراهم بوده دنبال می کنیم. آثار ناشی از انحلال قرارداد جانشینی در بارداری حسب مصادیق انحلال و دوره های مختلف جنینی متفاوت می گردد که به عنوان نمونه می توان اشاره کرد که بر این اساس که جنین در هریک از مراحل جنینی، از چه ماهیتی برخوردار است در آثار ناشی از انحلال و مسئولیت هایی که بر دوش هر یک از طرفین قرارداد بار می شود کارگر خواهد افتاد. لذا در تبیین موضوع پژوهش باید ضمن تطبیق آثار ناشی از انحلال با قواعد عمومی قراردادها، میزان تبعیت آنان را نیز در هر یک از مراحل جنینی از قواعد عمومی مورد بررسی قرار داده تا از این طریق ضمن سامان دادن به روابط طرفین قرارداد پس از انحلال، هر یک از طرفین مسئولیت-هایی که بر آن ها بار می گردد را شناسایی نمایند. در این پژوهش با رویکرد تحلیلی – توصیفی به این نتیجه نایل می آییم که آثار ناشی از انحلال قرارداد جانشینی در بارداری در هر یک از مراحل جنینی تا حدود زیادی با قواعد عمومی قراردادها مطابقت داشته لکن تبعیت آن در مرحله ی پس از انتقال جنین نسبت به مرحله ی پیش از آن محدودتر است؛ چراکه نظر به تلازم انحلال قرارداد مزبور با سقط جنین در مرحله ی پس از انتقال به رحم، استرداد جنین انتقال یافته به رحم به عنوان یکی از آثار این قرارداد برخلاف مرحله ی پیش از انتقال اساسا منتفی است.

: والدین ژنتیکی, مادر جانشین, تلف گامت و جنین, فسخ و انفساخ قرارداد جانشینی, آثار ناشی از فسخ و انفساخ قرارداد جانشینی