رویکردی جدید برسیستم انرژی فاکس و ماتیوس: برآورد رکورد دوهای۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰، ۱۵۰۰ و ۵۰۰۰ متر بر اساس رکورد دوی ۱۰۰ و ۱۰۰۰۰ متر در مردان جوان فعال

هدف: از پژوهش حاضر ارائه روشی جدید برای برآورد رکورد دوهای ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰، ۱۵۰۰ و ۵۰۰۰ متر  بر اساس رکورد دوی ۱۰۰ و ۱۰۰۰۰ متر مبتنی بر نظریه سیستم های انرژی فاکس و ماتیوس و بررسی همگرایی مدل پیشنهادی با روش مبنا در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: تعداد ۵۰  نفر از دانشجویان پسر فعال ( میانگین ± انحراف معیار سنی ۹۸/۱ ± ۱۱/۱۸ سال، قد ۲۷/۳ ± ۸۹/۱۷۱ سانتی­متر، BMI : ۷۶/۱±۱۱/۲۱ کیلوگرم/مترمربع، VO۲max : ۶۷/۳ ± ۰۸/۵۱  میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به ۵ گروه ۱۰ نفره (گروه­های دوی ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰، ۱۵۰۰ و  ۵۰۰۰ متر) تقسیم شدند. رکورد دوی ۱۰۰ و ۱۰۰۰۰ متر تمامی آزمودنی­ها در دو جلسه مجزا، حداقل با فاصله زمانی ۷۲ ساعت اندازه گیری و ثبت شد. سپس هر گروه یکی از ماده­های دوی۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰، ۱۵۰۰ و  ۵۰۰۰ متر را با فاصله ۷۲ ساعت اجرا کردند و رکوردها ثبت شد (روش مبنا). در نهایت، رکورد دوی۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰، ۱۵۰۰ و  ۵۰۰۰ متر آزمودنی­ها با استفاده از معادلات برازش شده مبتنی بر سیستم های انرژی فاکس و ماتیوس محاسبه شد. برای ارزیابی همگرایی بین دو روش، از مدل گرافیکی بلاند- آلتمن و همگرایی درونی(ICC)  استفاده شد. نتایج: نتایج حاکی از همگرایی بالایی بین معادلات پیشنهادی با روش مبنا بود. نتیجه­گیری: بر اساس نتایج می­توان نتیجه­گیری نمود که معادلات پیشنهادی می­تواند به عنوان ابزاری کاربردی برای پیشگویی و برآورد رکورد دوهای ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰، ۱۵۰۰ و ۵۰۰۰ متر برای ورزشکاران دوهای نیمه استقامت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معادلات پیشگو ، دو و میدانی ، همگرایی ، سیستم های انرژی