نجمه خواجه - کارشناس ارشد روانشناسی صنعتی سازمانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سمیه زائری - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقای سلامت دانشگاه تربیت مدرس تهران
افسانه تاجیک - دانشجوی دکترای مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

چکیدههدف اصلی از این پژوهش بررسی یک الگوی پیشنهادی است که در آن تاثیر برازندگی شغلی بر نیت ترک شغل و عملکرد شغلی با میانجی­گری استرس شغلی و توانمند سازی روانشناختی مورد بررسی قرار می گیرد. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری است که در سال ۱۳۹۴ انجام شد. الگوی پیشنهادی در یک نمونه­ی ۲۵۶ نفری از پرستاران بیمارستان های اهواز که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، آزموده شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استرس شغلی پارکر و دکوتیس (۱۹۸۳)، پرسشنامه نیت ترک شغل کامن، فیچمن، جنکینز و کلش (۱۹۷۹)، پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (۱۹۹۵)، پرسشنامه برازندگی شغلی آدامز، وبستر و بایراسکی (۲۰۱۰) و پرسشنامه عملکرد شغلی تن هورن و رو (۱۹۸۸) بودند. برای ارزیابی الگوی پیشنهادی و آزمون اثرهای واسطه­ای از تحلیل معادلات ساختاری و روش بوت استرپ استفاده گردید. یافته­ها بیانگر تطابق و برازش الگوی پیشنهادی با داده­های واقعی داشت. در مدل تایید شده، استرس شغلی و توانمند سازی روانشناختی میانجی گر های مناسبی در تبیین تاثیر برازندگی شغلی بر عملکرد شغلی و نیت ترک شغل محسوب می شدند. بر اساس یافته های بدست آمده پیشنهاد می شود که برای ارتقای سطح عملکرد شغلی و ماندن کارکنان در سازمان، سازمان ها شرایطی را برای بهبود سطح استرس شغلی و برازندگی شغلی یا افزایش توانمندسازی روان شناختی فراهم آورند.

استرس شغلی-برازندگی شغلی, عملکرد شغلی- توانمندسازی روان شناختی, نیت ترک شغل