اعظم صفائی - کارشناسی ارشد،دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور واحد تهران غرب، تهران،ایران
محمد مهدی کشت پور - کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور واحد تهران غرب، تهران، ایران.
جواد خلیق - دانشجوی دکترای ریاضی کاربردی گرایش کنترل و بهینه سازی، گروه ریاضی کاربردی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، مرکز دکتری تهران، ایران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر توانمندسازی روانشناختی و بهره وری منابع انسانی است . تحقیق حاضر از لحاظ روش، توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی دارد. جامعه آماری تحقیق جامعه پژوهش حاضر، مدیران، کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. بالغ بر ۴۰۰ نیر می باشد و نمونه آماری با استفاده از روش کوکران برابر ۱۹۵ هستند که به صورت تصادفی انتخاب شده اند.داده های تحقیق با اس ییاده از دو پرسش نامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر شامل چهار مولفه معناداری، شایستگی، خود تصمیم گیری و تاثیر، با ضریب پایایی ۰/۹۲ و پرسشنامه استاندارد بهره وری منابع انسانی هرسی گلداسمیت شامل مولفه های توان، شناخت شغل، حمایت سازمانی، انگیزش، بازخورد عملکرد، سازگاری محیطی و اعتبار با ضرب پایایی ۰/۹۳ جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد توانمندسازی روان شناختی با بهره وری منابع انسانی رابطه مثبت و معنادار به میزان ۰/۵۲ دارد و طبق این یافته توانمندسازی روان شناختی حدود ۰/۳۰ میزان بهره وری منابع انسانی را در میان کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران پیش بینی می کند. همان طور که نتایج پژوهش نشان می دهد عامل اثرگذاری (یکی از مولفه های توانمندسازی روان شناختی) با β=۰/۴۶ بر بهره وری منابع انسانی در سطح ۵ درصد بیشترین تاثیر معناداری را دارد و مثبت بودن این ضریب در واقع نشان دهنده این است که با افزایش این عامل، میران بهره وری منابع انسانی نیز افزایش می یابد لذا پیشنهاد می شود سازمان ها روش های مختلف ایجاد و تقویت توانمندسازی روان شناختی را در راستای بهبود بهره وری منابع انسانی و نهایتا بهره وری سازمان به کار گیرند.

توانمندسازی روانشناختی، بهره وری، منابع انسانی