تاثیر درآمد حاصل از ورودی گردشگر بین المللی بر رشد اقتصادی ایران با توجه به عوامل زیرساختی با استفاده ا ز رویکرد ARDL

در مقاله حاضر با توجه به اهمیت روزافزون بخش گردشگر ی در اقتصاد جهانی ، به بررسی تاثیر گذاری درآمد حاصل از ورودی گردشگر بین المللی بر تولی د ناخالص داخلی ایران می پردازیم. مطالعات گذشته در مورد گردشگری و رشد اقتصادی اکثرا فاقد پایه تئوریک لازم هستند یا نگاه جامعی به متغیرهای ساختاری نداشته اند. در این مقاله برای ایجاد پایه تئوریک از مدل رشدسولو استفاده می کنیم. هد ف تحقیق، پاسخ به این سوال است که با توجه به عوامل زیرساختی ، درآمد حاصل از گردشگر ورودی چه تاثیری بر رشد اقتصادی کشور دارد؟ مطابق تئوری، میزان پس انداز سرانه، نرخ رشد جمعیت، نرخ استهلاک و بهبود فناور ی را به عنوان متغیرهای مستقل در نظرمی گیریم. به منظور کنترل کردن اثر سایر متغیرها، عوامل سیاسی (ثبات سیاسی) و زیر ساختارها (تجهیزات حمل و نقل و میزان دسترسی افراد به اینترنت) را در مدل رشد سولو می اوریم. دوره ی زمانی موردنظر، ۱۳۶۸-۱۳۹۷ می باشد. با استفاده از رویکرد ARDL به بررسی هم انباشتگی و اثار بلندمدت و کوتاه مدت گردشگری و سایر عوامل بر GDP سرانه پرداختیم. نتایج نشان دادند که تاثیر درآمد سرانه ی حاصل از ورودی گردشگر بر GDP سرانه، پس از یک دوره وقفه، مثبت و معنی دار است. در رابطه با تجهیزات و اینترنت، علائم، مورد انتظار نیستند. ثبات سیاسی تاثیر مثبت بر تولید ناخالص داخلی کشور دارد، که نتایج نشان دادند شاخص ثبات سیاسی در بلندمدت تاثیر منفی بر تولید ناخالص داخلی سرانه دارد. مطابق فرضیه، پس انداز ناخالص داخلی تاثیر مثبت بر تولید ناخالص داخلی کشور دارد که نتیجه نشان داد این فرضیه تایید می گردد. مجموع نرخ رشد جمعیت، نرخ رشد بهره وری و نرخ استهلاک تاثیر مثبت بر تولید ناخالص داخلی دارد که در بلندمدت تایید می گردد. این متغیر نیز از متغیرهای پایه در مدل سولو است.

کلیدواژه ها:

درآمد حاصل از ورودی گردشگر بین المللی ، زیرساختارها ، تولید ناخالص داخلی ، ARDL