رابطه بهزیستی ذهنی و تاب آوری با معنای زندگی در بین معلمان مدارس ابتدایی شهر سنندج

پژوهش حاضر با هدف «رابطه بهزیستی ذهنی و تاب آور ی با معنای زندگی در بین معلمان مدارس ابتدایی شهر سنندج» اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر سنندج در سال ۱۳۹۹ بود که با نمونه گیری خوشه ای تصادفی ۲۵۰ نفر انتخاب شدند. روش تحقیق مورد استفاده نیز از نوع توصیفی همبستگی و برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه بهزیستی روان شناختی واتسون و همکاران ( ۱۹۹۸ )، پرسشنامه معنای زندگی استیگر و همکاران ( ۲۰۰۶) پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون ( ۲۰۰۳ ) استفاده گردید. داده های پژوهش با استفاده ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزاری SPSS۲۳ تحلیل گردید. یافته ها نشان می دهد که بین بهزیستی ذهنی و تاب آوری با معنای زندگی در بین معلمان مدارس ابتدایی شهر سنندج رابطه مستقیم و مثبتی وجود دارد( ۰.۰۱ ) تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که بهزیستی ذهنی و تاب آوری بر معنای زندگی ۷۶ / ۰ تاثیر مثبت و از لحاظ آماری معنادار می باشد. با توجه به مقدار ضریب تعیین ، مشخص شد که ۷۶ / ۰ درصد واریانس معنای زندگی معلمان مدارس ابتدایی شهر سنندج توسط متغیرهای پیش بین (بهزیستی ذهنی و تاب آوری) قابل تبیین است. بحث و نتیجه گیری : برای ارتقای معنای زندگی در بین معلمان مدارس ابتدایی شهر سنندج نیاز است ،که بهزیستی ذهنی و تاب آوری معلمان را تقویت نمود.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ذهنی ، تاب آوری ، معنای زندگی